شناسایی پیشران‌های موثر بر توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی در تشخیص فرصت‌های کارآفرینانه مقاله

پژوهش حاضر باهدف شناسایی پیشران‌های مؤثر بر توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی در تشخیص فرصت‌های کارآفرینانه صورت پذیرفت. شبکه‌های اجتماعی مجازی، به‌عنوان شبکه‌ای از ارتباطات انسانی، شامل واتس‌آپ، اینستاگرام، گوگل‌پلاس، لینکدین، فیس‌بوک، توییتر و سایر پلتفرم‌های دیگری است که دربرگیرنده فرصت‌های بسیاری درزمینة کارآفرینی می‌باشد. پژوهش، ازنظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش گردآوری داده‌ها، تحلیلی – اکتشافی و از نوع رویکرد آمیخته بوده که در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی از روش میک‌مک استفاده شد. جامعه موردنظر در بخش کیفی شامل 9 نفر از خبرگان و در بخش کمی شامل 20 نفر از کارشناسان مسلط به موضوع است که به شیوه نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب‌شده‌اند. روش گردآوری داده‌ها در بخش کیفی شامل مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه و در بخش کمی شامل پرسش‌نامه میک‌مک بوده است. در مرحله مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه، تعداد 18 متغیر اولیه شناسایی گردید که با تعدیل نظرات خبرگان، 16 متغیر برای تحلیل کمی استفاده شد. پس از تحلیل داده‌های حاصل از پرسش‌نامه میک‌مک، تعداد 10 متغیر به‌عنوان پیشران‌های مؤثر تعیین شدند. نتایج، بیانگر این است که اثرگذارترین عامل شامل؛ اندازه شبکه‌های اجتماعی مجازی و وجود مخاطبین تجاری در شبکه‌های اجتماعی مجازی و کم‌اثرترین متغیر شامل؛ انتقال اطلاعات و وجود منابع اطلاعاتی در شبکه اجتماعی مجازی می‌باشد.

The current research was conducted with the aim of identifying the effective drivers for the development of virtual social networks in identifying entrepreneurial opportunities. Virtual social networks, as a network of human communication, include WhatsApp, Instagram, Google Plus, LinkedIn, Facebook, Twitter and other platforms that include many opportunities in the field of entrepreneurship. The research was applied in terms of its purpose, and in terms of the nature and method of data collection, it was analytical-exploratory and of a mixed approach, in which Content analysis method was used in the qualitative part, and the MicMac method was used in the quantitative part. The intended sample in the qualitative section includes 9 experts, and in the quantitative section, it includes 20 experts who are proficient in the subject, who were selected by snowball sampling. The method of data collection in the qualitative part included library studies and interviews, and in the quantitative part it included the MicMac questionnaire. At the stage of library studies and interviews, 18 primary variables were identified, and 16 variables were used for quantitative analysis by adjusting the opinions of experts. After analyzing the data obtained from the MicMac questionnaire, 10 variables were determined as effective drivers. The results show that the most effective factor include; The size of virtual social networks and the presence of business contacts in virtual social networks and the least effective variable include; Transfer of information and existence of information resources in virtual social network.