طراحی معماری برج مسکونی با رویکرد ارتقاء تعاملات اجتماعی ساکنان منطقه 22 تهران مقاله

یکی از نیازهای اساسی انسان پیوند داشتن با محیط زیستی و اجتماعی است. مکان زیستی باید مطابق با نیازهای انسان، ارزش ها و کنش های وی باشد؛ و باعث افزایش تعاملات و روابط اجتماعی متقابل گردد. برقراری تعاملات اجتماعی با دیگر افراد در رها شدن انسان ها حتی برای مدتی کوتاه از فشارهای روانی زندگی ماشینی امروزه بسیار موثر است. فضاهای جمعی مناسب با جذب افراد و گروه های مختلف و ایجاد شرایط مناسب برای شکل گیری تعاملات اجتماعی می توانند نگرش افراد با پیشینه های ذهنی و ویژگی های متفاوت را با یکدیگر نزدیک کنند و انسان ها را در تکمیل رشد روانی و اجتماعی شان یاری دهد. با توجه به موارد فوق این تحقیق با هدف طراحی معماری برج مسکونی با رویکرد ارتقاء تعاملات اجتماعی ساکنان منطقه 22 تهران انجام گرفته است. به لحاظ جمع آوری داده ها پیمایشی محسوب می شود. در جمع آوری داده ها از روش های کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری دو گروه کارشناسان، دانشجویان دکترای معماری و خبرگان ساکن در این شهر بودند حجم نمونه برای کارشناسان 384 نفر و برای خبرگان 14 نفر بوده است. به منظور جمع آوری نمونه ها از دو روش نمونه گیری خوشه ای و هدفمند استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها را پرسشنامه ی محقق ساخته و مصاحبه با خبرگان تشکیل داد. روش تجزیه و تحلیل داده ها بهره برداری از شاخص های آمار توصیفی، آزمون فریدمن با استفاده از نرمافزار spss بوده است. یافته های تحقیق نشان داد که نوع طراحی برج مسکونی موجب ارتقا تعاملات اجتماعی میگردد. در نتیجه به منظور موفقیت در دستیابی به هدف و ایجاد فضایی درخور، می بایست به تمامی عوامل محیطی و فرهنگی آشنا با جامعه و تعاملات توجه نمود.

رشد فزاينده ابعاد شهرنشيني و شکل گيري مقياس جديد از رشد شهري از قبيل برج ها و بلند مرتبه ها در کشورهاي پيشرفته جهان طي قرن گذشته و الخصوص کشورايران به دلايل مختلف ، خصووصا گراني و ارزش زمين در طي دهه هاي اخير موجب شده است که شهر و شهر سازي معاصر با چالش هاي تازه اي چون افزايش نابهنجاري اجتماعي، کمرنگ شدن هويت و حس تعلق اجتماعي و در مجموع کاهش کيفيت زندگي مواجه شود (عبدالهي،٦٨:١٣٨٩) تهران به عنوان پايتخت و بزرگترين کلان شهر ايران داراي بيشترين آمار برج سازي در سطح کشور است . انسان به عنوان نظامي سازماندهي شده ، پويا و مستعد يادگيري، قادر به اصلاح رفتار در مقابل تغييرات نضاي معماري است (فرگاس ، ١٣٧٩)، اپروين ألتمن معتقد است ، ميزان تماس اجتماعي مطلوب افراد در وضعيتها و حتي در اوقات مختلف روز متفاوت بوده اين تغييرات ، براي دستيابي به سطح مطلوب خلوت صورت ميگيرد (التمن ، ١٣٨٢) در برج هاي مسکوني، ملاقات با ديگران در فضاهاي انتظار عمومي، با هم قدم زدن و استفاده از امکانات محلي مشترک که بخشي از زندگي روزمره ساکنان است و موجب گردهمايي ساکنان و فعاليت مشترکشان مي شود نياز به واسطه اي است که شرايط اجتماعي را فراهم آورد و موجب تعامل اجتماعي بيشتر آنها شود. ٤- فرضيه هاي تحقيق تصور بر اين است که در منطقه ٢٢ تهران نحوه طراحي فضاهاي جمعي و مشاع در يک برج مسکوني به منظور برقراري تعاملات اجتماعي، تاثير مستقيم روي رفتار و کيفيت زندگي ساکنان داشته باشد.