چکیده:
گسترش کد ژنتیکی یا کدون ها روندی است که در آن از اطلاعات رمز شده در RNA برای ساختن اسیدهای آمینه به
یکدیگر از طریق پیوند پپتیدی بدست میآیند.یعنی کدون ها دستورالعمل هایی از یک ژن هستند که به سلول می گویند
چگونه یک پروتئین خاص را بسازد. اکثریت قریب به اتفاق ژن ها با یک طرح واحد رمزگذاری می شوند. تشکیل پیوند پپتیدی
و قرار گرفتن ترتیب اسیدهای آمینه که برای هر پروتئین اختصاصی است. به سادگی امکان پذیر نیست. به همین دلیل
میبایست در یاخته مکانیسم ویژهای وجود داشته باشد که بتواند ویژگی پروتئین ها را حفظ کند. بیوسنتز پروتئین ها در واقع
ترجمه ترتیب نوکلئوتیدی اسید نوکلئیک DNA در مولکول پروتئین است. انتقال اطلاعات از DNA به مولکول پروتئین
بوسیله RNAها ۰ به ویژه mRNAامکانپذیر است. بدین ترتیب برای هر پروتئین mRNA اختصاصی آن پروتئین وجود
دارد. در این پژوهش به بررسی گسترش کد ژنتیکی با کشف جفت های متعامد آمینو اسیل tRNA خودکار سازی و نمایش
tRNA پرداخته شده است.نتایج نشان می دهد که tRNA از ناحیه پذیرنده یک اسید آمینه اختصاصی را به خود متصل
میکند. آنزیم اختصاصی به نام آمینو اسیل-tRNA- سنتتاز این عمل را انجام میدهد.
خلاصه ماشینی:
com@Atoosa٢١٢ چکیده گسترش کد ژنتیکی یا کدون ها روندی است که در آن از اطلاعات رمز شده در RNA برای ساختن اسیدهای آمینه به یکدیگر از طریق پیوند پپتیدی بدست میآیند.
ترجمه و پروتئین سازی یک فرایند زیستی است که در سیتوپلاسم سلول ها برای ساخت پروتئین ها از رشته های RNA پیام رسان یا mRNAها انجام میشود.
هنگامی که در مسیر ترجمه یک پلیپپتید، یکی از این کدون های پایان قرار بگیرد، پیام توقف و تکمیل سنتز پروتئین به اندامک سنتز کننده پروتئین یعنی ریبوزوم داده میشود.
در مجموع ، به روابط کدون و اسید آمینه های مربوط به آن ، «کد ژنتیکی (Genetic Code) «میگویند، زیرا این کدهای ژنتیکی به سلول ها اجازه میدهند تا mRNA را در زنجیره ای از اسیدهای آمینه رمزگشایی کنند(٤).
برای سنتز یک مولکول mRNA چندین ریبوزوم همزمان روی رشته قرار میگیرند و در پروتئین سازی شرکت میکنند رمزخوانی یا ترجمه یک فرآیند درون یاخته ای است که طی آن پروتئین ها ساخته میشوند.
عوامل لازم برای ترجمه ١- الگو -٢ (mRNA) مصالح ساختمانی ٣- آنزیم ها ٤- انرژی ٥- فاکتورهای پروتئینی ٦ -٧ tRNA -ریبوزوم ها الگو کد ژنتیکی (Genetic Code) اطلاعات سلولی به شکل توالی خطی و نوکلئوتیدها در DNA ذخیره میشوند که مشابه قرار گرفتن حروف الفبا در کنار هم و ساختن کلمات مختلف است .
به این ترتیب ملاحظه میشود زبان DNA و RNA عمدتا یکسان هستند ولی از آنجا که اطلاعات ژنتیکی باید به زبانی (پروتئین ) ترجمه شوند که دارای بیست حرف الفبا (اسید آمینه ) است .