چکیده:
از آنجا که بخش وسیعی از یادگیری انسان از طریق یادگیری ضمنی و مشاهده ای است، روش الگویی و از جمله، الگوپردازی، از جمله روش های مهم تربیتی به شمار می رود. الگوپردازی نیز مانند همه عناصر یک برنامه تربیتی باید متناسب با فرهنگ بومی هر کشوری باشد. از این رو، قرآن کریم می تواند به عنوان یک منبع غنی و الهام بخش در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد. آیات پایانی سوره مبارکه فرقان، عبادالرحمن را به عنوان الگویی برای انسان های خوب، الگوپردازی کرده است. هدف از این پژوهش، بازنمایی این الگو با استفاده از تفاسیر قرآن کریم به ویژه تسنیم می باشد. روش تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی است. بر اساس یافته ها شاخصه های اساسی عبادالرحمن مشتمل بر سه شاخصه: عبودیت، رحمت و صبر است که در نگاه تفصیلی به 20 شاخصه بسط می یابد. 7 شاخصه ناظر بر مراقبت از رشد معنوی خویشتن و 13 شاخصه ناظر بر مراقبت از رشد معنوی دیگران است. بندگان ممتاز خداوند دائما در حال مراقبت از خود و دیگران هستند. مصادیق دقیق تر مراقبت ذیل این سه محور در مقاله تبیین شده اند.
Because a large part of human learning is through implicit and observational learning, the modeling method, including model-making, is one of the important educational methods. Mode-making, like all elements of an educational program, must be appropriate to the indigenous culture of each country. Hence, the Holy Quran can be used as a rich and inspiring source in this regard. The final verses of Surah Al-Furqan have modeled Ibad al-Rahman as a model for good people. The purpose of this study was to represent this model using the interpretations of the Holy Quran, especially Tasnim. The research method is descriptive-analytical. According to the findings, the basic characteristics of Ibad al-Rahman include three characteristics: servitude, mercy and patience; which in detail expands to 20 characteristics. There are 7 characteristics related to self-care about spiritual development and 13 characteristics related to caring for others’ spiritual development. The privileged servants of God are constantly taking care of themselves and others. More precise examples for caring are explained under three headings in this article.
خلاصه ماشینی:
بازنمايي الگوي تربيتي بر اساس عملکرد مراقبتي از خود و ديگران ، در سوره فرقان ؛ با تاکيد بر ديدگاه آيت الله جوادي آملي فاطمه وجداني سيده معصومه موسوي چکيده از آنجا که بخش وسيعي از يادگيري انسان از طريـق يـادگيري ضـمني و مشـاهده اي اسـت ، روش الگويي و از جمله ، الگوپردازي ، از جمله روش هاي مهم تربيتي به شـمار مـيرود.
بـه عبارت ديگر، برترين جانشينان خدا کساني هستند که نه تنها امير نفـس خـويش انـد، بلکه با نور خود گمشدگان را نيز به راه ميآوردند و در عين ادراک شـهودي لقـاء اٰلله ، ماسواي خدا را نيز به اذن خـدا تـدبير ميکننـد (جـوادي آملـي ، ۱۳۷۹: ۱۲۰) و ايـن نهايت کمال وجودي است ؛ يعني انسان کامل (جوادي آملي ، ۱۳۷۷: ۱۲۱).
۱۱ تصوير کلي از الگو: سه ويژگي اساسي آيات ۶۳ تا ۷۵ سوره فرقان از «عباد الرحمن » آغاز شده و در آخر با تاکيد بر "صبور" بودن آنها به پايان مي رسد؛ و در ميانه اين دو، مجموعه اي از ويژگيها به تفصيل ارائه شده اند: «و عباد الرحمن الذين ...
بندگان مهربان و صبور خداوند؛ در مراقبتي دائم با توجه به صفاتي که خداوند براي عبادالرحمن برشمرده است ، مانند: شب زنده داري و دعا و نيايش و پرهيز از امور باطل و بيهوده از يکسو، و مدارا، انفاق و حفظ حريم ديگران از سوي ديگر، ميتوان گفت که آنها در مراقبتي دائم از خود و جامعه به سر مي برند (شکل ۲).