چکیده:
هدف از انجام این پژوهش تبیین اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی و اضطراب مرک
سالمندان بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان ۶۰ سال به بالای شهر کوار در سال
۴ بوده که ۴۰ نفر از آنها به طور تصادفی (یک گروه ۲۰ نفری به عنوان گروه آزمایش و یک گروه
۰ نفری به عنوان گروه کنترل) به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه
احساس تنهایی (۱۹۷۸) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (۱۹۷۰) استفاده گردید. روش تحقیق این پژوهش
از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود و برای تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از
پرسشنامههاء از تحلیل کوواریانس یک متغیره (آنکوا) به کمک نرمافزار آماری spssاستفاده گردید.
نتایج این پژوهش نشان داد که معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی سالمندان تاثیر معناداری دارد.
همچنین,یافتهها نشان داد که معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ سالمندان تاثیر معناداری داشته است.