چکیده:
هدف پژوهش حاضر «بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با شادمانی مراجعه کنندگان به مراکز آموزشی استان کرمان» بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق مراجعه کنندگان مراکز آموزشی استان کرمان در سال 1401 بودند که به روش نمونهگیری تصادفی ساده 120 نفر از آنها به نوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها، از دو پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی یانگ (1988) و شادکامی آکسفورد (1989) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری نظیر ضریب همبستگی و رگرسیون و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها نشان داد که بین میزان استفاده از فضای مجازی و شادمانی در مراجعه کنندگان رابطه منفی و معنیداری وجود دارد (P <0/01). بنابراین میتوان نتیجه گرفت کاهش میزان استفاده از فضای مجازی در افزایش شادمانی مراجعه کنندگان سازمانها نقش تعیینکنندهای دارد و سبب دستیابی به موفقیت و بهبود عملکرد شغلی آنها میشود.
The aim of the present study was to "investigate the relationship between the use of virtual space and the happiness of managers of organizations in Kerman province". The descriptive research method was correlation type. The statistical population of the research was the managers of organizations in Kerman province in 2022 , and 120 of them were selected by simple random sampling. In order to collect data, two cyberspace addiction questionnaires were used by Young (1988 ) and Oxford Happiness (1989 ). The data were analyzed using statistical tests such as correlation coefficient and regression and with the help of SPSS version 24 software. The findings showed that there is a negative and significant relationship between the amount of use of virtual space and happiness in managers (P<0.01 0.01 0.01 ). Therefore, it can be concluded that reducing the amount of use of virtual space has a decisive role in increasing the happiness of managers of organizations and causes them to achieve success and improve their job performance.
خلاصه ماشینی:
شادمانی اساسیترین بحث انسانی برای De la Villa Moral & Prieto Luppicini& Alotaibi Karaer&Akdemir است و مرکزیترین محرک اهداف بشری است هم چنین در حوزه روانشناسی یک هیجان مثبت تلقی میشود (ضیایی و همکاران، 1400).
کاراکوسی و همکاران (2022) در پژوهش خود ارتباط معنیداری بین میزان استفاده از فضای مجازی و شادمانی در معلمان گزارش کردند.
دودمان و همکاران (1397) در پژوهش خود دریافتند که بین میزان استفاده از فضای مجازی و شادکامی ارتباط وجود دارد.
بندانی و همکاران (1396) در پژوهش خود نشان دادند که بین اعتیاد به فضای مجازی و احساس شادکامی در دانشجویان ارتباط منفی و معنیداری وجود دارد.
بنابراین هدف این پژوهش بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با شادمانی مراجعه کنندگان به مراکز آموزشی استان کرمان بود.
بحث تحلیل دادهها بهمنظور بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با شادمانی مراجعه کنندگان به مراکز آموزشی استان کرمان صورت گرفت.
جدول ۱: شاخصهای توصیفی متغیرهای پژوهش (120 N=) متغیر, میانگین, انحراف معیار میزان استفاده از فضای مجازی, 78/51, 47/11 شادمانی, 23/71, 65/12 در جدول ۲ ضرایب همبستگی پیرسون بین متغیرها آورده شده است.
نتیجهگیری و پیشنهادات هدف از این پژوهش بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با شادمانی مراجعه کنندگان به مراکز آموزشی استان کرمان بود.
یافته ها نشان داد که بین میزان استفاده از فضای مجازی و شادمانی مراجعه کنندگان رابطه منفی و معنیدار وجود دارد.
Relationship Between Internet Addiction and Feelings of Happiness at Dezful University of Medical Sciences.