چکیده:
هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد با رویکرد مبتنی بر تنظیم هیجان (مدل گراس) بر تعللورزی تحصیلی، تابآوری و افسردگی دانشآموزان پسر دورۀ متوسطه مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی بود. طرح پژوهش شبهآزمایشی بود. جامعه آماری را دانشآموزان پسر دوره متوسطه مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی تشکیل میدادند که در سال تحصیلی 98-1397 در مدارس شهرستان تبریز مشغول به تحصیل بودند. از این تعداد 40 نفر بهعنوان نمونه بهشیوه هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (آموزش پذیرش و تعهد و تنظیم هیجان) و گروه کنترل جایگزین شدند (گروه پذیرش و تعهد 13نفر، گروه تنظیم هیجان 12 نفر و گروه انتظار 15 نفر). گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از مقیاس افسردگی بک (1967)، مقیاس ﺗﻌﻠﻞورزی تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984) و مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس با بهکارگیری نرمافزار SPSS نسخه 21 استفاده شده است. در هر سه متغیر، میان سه گروه تفاوت معنادار آماری وجود داشت (افسردگی: 0/01> p؛ 14/81=F؛ تابآوری: 0/01> p؛ 9/84=F؛ و تعللورزی: 0/01> p؛ 15/15=F). مقایسه زوجی نشان داد که هر دو آموزش نسبت به گروه کنترل اثربخشی بهتری داشتند. در هر سه متغیر گروه پذیرش و تعهد عملکردی بهتر داشتند. آموزش پذیرش و تعهد نسبت به روش آموزش تنظیم هیجان بیشتر سبب کاهش افسردگی و تعللورزی تحصیلی و افزایش تابآوری دانشآموزان پسر مبتلا به نقص توجه/ بیشفعالی میشود.
The present research sought to compare the impact of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) with emotion regulation training (Gross Model) on academic procrastination, resilience, and depression in students with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). This study had a quasi-experimental design. The population of this research was comprised of all male high school students with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in Tabriz in 2018-19 school year. Purposive sampling method was utilized and the sample was drawn (N= 40). The subjects were randomly assigned to one control (N=15) and two experimental groups (ACT group, N= 13; ER group, N= 12). The control group did not receive any treatment. The research instruments included Procrastination Assessment Scale-Students (Solomon & Rothblum, 1984), the Connor-Davidson Resilience Scale (Connor & Davidson, 2003), and the Beck Depression Inventory (1967). Data were analyzed using ANCOVA. The results revealed that after controlling the covariate variable (pre-test scores), there were significant differences among the three groups (depression: F=14.81, p