اثربخشی یادگیری معکوس بر درگیری تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه در درس ریاضیات مقاله

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر درگیری تحصیلی و مولفه‌های آن در دانش‌آموزان بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با یک گروه گواه بود؛ و جامعه آماری آن، کلیه دانش‌آموزان پسر پایه دهم تجربی دوره دوم متوسطه شهر اهر درسال تحصیلی97-96 می باشد؛ که از میان آنها، 46 نفر به روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وگواه قرارگرفتند. جهت گردآوری داده‌ها پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تسینگ(2011) در ابتدا به عنوان پیش‌آزمون بر روی هر دوگروه آزمایش وگواه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی 13 جلسه تحت یادگیری معکوس؛ و گروه گواه تحت روش یادگیری سنتی در درس ریاضی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات، برای هر دوگروه پس آزمون اجرا شد. داده‌ها با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیری) تحلیل شدند. یافته‌های حاصل نشان دادند، یادگیری معکوس بر درگیری تحصیلی دانش‌آموزان موثر بوده؛ و همچنین براساس نتایج، تاثیر یادگیری معکوس بر همه مولفه‌های درگیری تحصیلی(شناختی، هیجانی، رفتاری و عاملیت) مثبت و معنادار است.

The purpose of this study was to determine the effectiveness of flipped learning on academic engagement and all components of them in students. The research method was semi-experimental with pre-test and post-test with a control group.The statistical population of this study was all male students of 10th grade in Ahar in the academic year of 1396-1397; among them, 46 were sampled Cluster sampling and were randomly assigned to two groups. To collect data, Reeve and Teseng(2011) questionnaire was first performed as a pretest on both groups. Then the experimental group subjected flipped learning during 13 sessions; and the control group subjected the traditional learning method in mathematics. After completing the sessions, the post-test was performed for both groups. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics(multivariate covariance analysis). The findings showed that flipped learning was effective on academic engagement. Also, based on the results, the effect of flipped learning on all components of academic engagement (cognitive, emotional, behavioral, and agency) was positive and significant.