چکیده:
دولت در ایران همانند سایر کشورهای در حال توسعه پس از جنگ جهانی دوم خود را مسئول رفع عقب‌ماندگی کشور دانست و با طراحی برنامه‌های توسعه و اجرای طرح‌های عمرانی سعی در رفع این عقب‌ماندگی‌ها کرد. حجم عظیم طرح‌های عمرانی نیمه‌تمام یکی از واقعیت‌های مدیریت بخش عمومی در حال حاضر در کشور است. نمایندگان مجلس تصویب لایحه مشارکت عمومی و خصوصی را راه‌حل طرح‌های نیمه‌تمام می‌دانند. این تحقیق که به روش کیفی انجام شده تلاش دارد با تحلیل نظرات خبرگان به دو سؤال پاسخ دهد: اول آیا همه طرح‌های نیمه‌تمام را می‌توان واگذار کرد و دوم روش‌های اقتصادی‌سازی طرح‌ها برای واگذاری چیست؟ در این مقاله متن مصاحبه‌ها با نرم‌افزار کدگذاری باز شده است. نتایج تحلیل آن است که راه‌حل کلی برای همه طرح‌ها وجود ندارد و در هر مورد با توجه به شرایط زمینه‌ای (طبقه‌بندی طرح‌های ناتمام، امکان اقتصادی‌سازی آنها و ...)، شرایط علّی (کنترل تصویب طرح‌ها)، شرایط مداخله‌ای (استفاده از ظرفیت‌های قوانین واگذاری، ورود سازمان خصوصی‌سازی به این موضوع و ...)، راهبردها (تدوین پیش‌نیاز‌های حقوقی، تهیه آیین‌نامه‌ها و ...) و پیامد (ایجاد انگیزه برای مدیران طرح‌ها از طریق ایجاد روش بازگشت منابع صرفه‌جویی شده و ...) باید روش مناسبی برای اقتصادی‌سازی و واگذاری طراحی کرد.
The government in Iran, similar to other developing countries after the Second World War, considered itself responsible for eliminating the backwardness of the country and tried to eliminate it by designing development plans and implementing construction projects. The huge volume of half-finished construction projects is one of the realities of public sector management in the country. Parliamentarians consider the approval of the public-private partnership bill as a solution to half-finished plans. This research, conducted in a qualitative method, tries to answer two questions by analyzing the opinions of experts: first, can all half-finished projects be transferred, and second, what are the methods of economization of projects for transfer? In this article, the text of the interviews has been coded with open coding software. The analysis results are that there is no general solution for all plans, and in each case according to the background conditions (classification of unfinished plans, the possibility of their economization, etc.), causal conditions (control of the plan's approval), intervention conditions (use of capacities transfer laws, the entry of the privatization organization into this issue, etc.), strategies (preparation of legal prerequisites, preparation of regulations, etc.) and consequences (creating incentives for project managers by creating a method of returning saved resources, etc.) a convenient method for economization and transfer should be designed.
(
, 
, 
)
