چکیده:
درگیری تحصیلی عامل بسیار برجستهای در رسیدن به تجربه یادگیری است که موفقیت تحصیلی دانشجویان را به شکل غیرمستقیم تضمین مینماید؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای دشواری در تنظیم هیجان در رابطهی میان تعارض والد – فرزند و درگیری تحصیلی صورت پذیرفت. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعهی این پژوهش شامل همه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه لرستان به تعداد 7500 دانشجوی کارشناسی در سال تحصیلی 1401-1400 بود. حجم نمونه آماری بر پایه قاعده سرانگشتی کلاین برابر 240 نفر تعیین شد که به روش نمونهگیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه ارزیابی رابطه والد- فرزند (PSRS؛ Fine, Moreland & Schwebel, 1983)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان-فرم کوتاه (DERS-16؛ Bjureberg et al., 2016( و مقیاس درگیری تحصیلی (AES؛ Reeve & Tseng, 2011 بود. همه تحلیلها با استفاده از نرمافزارهای بسته آماری برای علوم اجتماعی 22 SPSS- و نرمافزار آموس 24 AMOS- انجام شدند. یافتهها نشان داد که تعارض والد-فرزند دارای اثر مستقیم و مثبتی بر دشواری در تنظیم هیجان بود (01/0>P، 51/0= β)؛ ولی بر درگیری تحصیلی اثر مستقیم نداشت (05/0p). همچنین دشواری در تنظیم هیجان دارای اثر منفی بر درگیری تحصیلی بود (01/0>P، 25/0-= β). نتایج غیرمستقیم نشان داد که دشواری در تنظیم هیجان توانست نقش میانجیگری در رابطه میان تعارض والد – فرزند و درگیری تحصیلی ایفا کند (05/0>P، 13/0-= β)؛ بنابراین هرچه تعارض والد-فرزند بیشتر شود، مشکلات هیجانی جوانان بیشتر میشود و دشواری در تنظیم هیجان بالاتر درگیری تحصیلی کمتری را به دنبال دارد.
Background: Academic engagement is very important in achieving a learning experience that indirectly guarantees students' academic achievement. Objective: The purpose of this study was to investigate the mediating role of difficulties in emotional regulation in the relationship between parent-child conflict and academic engagement. Method: This research is applied in terms of purpose and correlation of the type structural equation modeling in terms of methodology. The population of this study included all undergraduate students of Lorestan University to the number of 7500 undergraduate students in the academic year 2021-2022. The statistical sample size was determined based on Klein's thumb rule equal to 240 people which was done by available sampling method and online questionnaire. The instruments used in this study were parents–Child Relationship Scale (PCRS; Fine, Moreland & Schwebel, 1983), the Difficulties in Emotion Regulation Scale- Short Form (DERS-16; Bjureberg et al., 2016), and Academic Engagement Scale (AES; Reeve & Tseng, 2011). All analyzes were performed using SPSS-22 and AMOS-24. Findings: The results of data analysis showed that the parent-child conflict had a direct and positive effect on difficulties in emotional regulation (β= 0/51; p0/05). Also, difficulties in emotional regulation harmed academic engagement (β= -0/25; pβ= -0/13; pConclusion: Thus, the greater the parent-child conflict, the greater the emotional problems of young people, and the greater the difficulty in regulating emotion, the less academic engagement.
خلاصه ماشینی:
مؤلفه عاطفي يا هيجاني علاقه مندي دروني و عواطف مثبت و منفي نسبت به مطالب و تکاليف تحصيلي بيان ميکند ( ,Perkmann, Salandra, Tartari ٢٠٢١ ,Hughes &McKelvey ) و بعد شناختي به انواع فرايندهاي پردازشي براي يادگيري همچون فرايندهاي شناختي و فراشناختي اشاره دارد ( ,Dijkstra &Gremmen, Van den Berg, Steglich, Veenstra ٢٠١٨).
(2014 در اين راستا، يکي از عوامل برون فردي که مي تواند بر درگيري و عملکرد تحصيلي اثرگذار باشد و از خانواده نشئت ميگيرد، تعارض والد- فرزند١ است ( ,Torabi &Shams Esfanabad, Kakavand ; Bahrami & Bakhtiarporr, 2017; Dibaji foroshani, Emamipur & Mohammadi, 2007; Ruhland, 2011 ١٩٩٥,Hagmann ;١٩٧٨ ,Feld &Gold ).
(Azizimehr & Maktabi, 2014 يکي از متغيرهايي که از تعارض والد- فرزند تأثير ميپذيرد ( & Rezaei, Akbari, Ahmadian 1 ٢٠٢١ ,Yarahmadi) و خود نيز نقش مهمي در تبيين درگيري تحصيلي دارد، دشواري در تنظيم هيجان است (٢٠١٨ ,Mokhtari &Glozah, Shahmohammadi ;٢٠١١ ,Dehghani &AminAbadi, Khodapanahi ; ٢٠١٤ ,Pevalin &).
يکي از مهم ترين شاخص هاي نشان دهنده کيفيت آموزش و پيشرفت تحصيلي، درگيري تحصيلي دانشجويان است ( Van ٢٠١٤ ,Pieters &Uden, Ritzen )؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف ، تدوين مدل درگيري تحصيلي دانشجويان بر اساس تعارض والد- فرزند با ميانجيگري دشواري در تنظيم هيجان صورت پذيرفت .