چکیده:
خشونت از اموری است که همواره در عالم واقع رخ می‌دهد و اشکال و گونه‌های متعددی دارد. این پدیده صرفا به خشونت آشکار یا خشونت فیزیکی و بدنی محدود نمی‌شود بلکه گونه‌های پنهانی نیز دارد که اساسا در زبان وکلام نهفته است. برای نمونه، تفکر و ذهنیت نوسازی و توسعه در نظر نخست حقیقتی مطلوب را بازمی‌نماید، با این حال در عالم اندیشه و تفکیک‌های حاصل از آن می‌توان رگه‌هایی از خشونت زبانی یا انتزاعی را در آن کشف کرد. از این منظر نوشتار پیش‌رو با بهره‌گیری از روش شالوده‌شکنی ژاک دریدا درپی واکاوی و فهم بنیان و منشاء خشونت در نظریات نوسازی و توسعه غربی است. دریدا با روش واسازی یا شالوده‌شکنی در پی بررسی دوگانگی‌ها و تقابل‌های نهفته در زبان است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که با توجه به دترمینیسم هستی‌شناختی، معرفت‌شناسی و روش‌شناختی نظریات نوسازی و توسعه و همچنین تمایزها و تقابل‌های معنایی نهفته در مفاهیم ابداعی‌آنها مانند عقلانی/غیرعقلانی، سنت/مدرنیته، توسعه‌یافته/عقب‌مانده، وحشی/متمدن، بافرهنگ/بی‌فرهنگ، شهری/روستایی، فقیر/ متمول و ... این نظریات حامل خشونت انتزاعی و بنیادی یا همان خشونت اولیه دریدایی هستند که ظرفیت و قابلیت آن را دارند که در عمل به خشونت ثانوی یا همان خشونت عینی بدل گردند.
Violence is something that always happens in the real world and has many forms and types. This phenomenon is not limited to overt violence or physical violence, but also has hidden forms that are essentially hidden in language and speech. For example, the thinking and mentality of modernization and development at first sight reveals a desirable truth, yet in the world of thought and the resulting divisions one can discover traces of verbal or abstract violence. From this perspective, the leading article seeks to explore and understand the origins and origins of violence in Western theories of modernization and development, using Jacques Derrida's method of deconstruction. Derrida seeks to examine the dichotomies and contrasts in language by deconstruction method. Findings show that according to ontological determinism, epistemology and methodology, theories of modernization and development, as well as semantic distinctions and contrasts in their innovative concepts such as rational / irrational, tradition / modernity, developed / backward, savage / civilized, cultured / uncultured, urban / rural, poor / rich, etc. These theories carry abstract and fundamental violence or the same primary violence that they have the capacity and ability to practice. Become secondary violence or objective violence.
(
, 
, 
)
