خلاصه ماشینی:
"آیا این فرمایش حضرت رسول که در مستندات معتبر شیعه و سنی آمده است مشعر بر این نیست که آن حضرت از غوغائی که پس از رحلت براه خواهد افتاد و ارباب سیاست و غرض برای پیشبرد مقاصد خویش از وی منقولاتی خواهند گفت باخبر و بیمناک بوده است؟یا لااقل مردمان سادهلوح دستخوش تصورات خویش شده و بسی مطالب به پیغمبر نسبت میدهند که پایهومایه صحی نداشته و حتی میتوان گفت غریزه خودنمائی و حب اتصال و انتساب بشخص بزرگی آنها را به نقل منقولات برانگیخته است؟ ابو بکر با همه قدمت عهد به اسلام که پس از حضرت خدیجه و حضرت امیر نخستین مردیست که ایمان آورده و با آنکه طرف اعتماد و شور حضرت رسول قرار میگرفت و یار غار بود کمتر از همه اصحاب نقل حدیث کرده است و از این حیث عثمان نیز با وجود آنکه دو مرتبه داماد پیغمبر شده است چون ابو بکر از وی حدیث در مستندات کمتر هست."