چکیده:
در دهههای گذشته علاقه فزایندهای به تابآوری سازمانی از سوی دانشجویان و متخصصان مدیریت مشاهده شده است. با این حال، تحقیقات دراین زمینه نوظهور پراکنده بوده و مدلی جامع و فراگیر جهت بررسی عوامل موثر بر تابآوری سازمانی وجود ندارد. این مطالعه با بررسی کامل تحقیقات جاری در مورد تابآوری سازمانی با استفاده از روش تحقیق کیفی فراترکیب، یک مدل پویای یکپارچه برای مطالعه تابآوری سازمانی پیشنهاد و عوامل کلیدی تشکیل دهنده تابآوری سازمانی را مشخص میکند. تجزیه و تحلیل کامل تحقیقات تابآوری سازمانی کنونی نشان میدهد که مطالعات موجود در مورد تابآوری سازمانی، تا حد زیادی بر ابعاد منفک و مجزا متمرکز شدهاند. این مقاله مدلی را پیشنهاد میکند که کلیه مفاهیم ارائه شده در تعاریف و استانداردهای بینالمللی و همچنین متغیرها و عوامل موثر بر تابآوری در آن لحاظ شده است. دادههای پژوهش از تحلیل کیفی اســناد مورد مطالعه گردآوری شده است. به منظور تجزیه و تحلیل کیفی اسناد از روش هفت مرحلهای فراترکیب سندلوسکی و باروسو اســتفاده و درنهایت سه مقوله کلی رهبری، فرهنگ سازمانی و عوامل فردی و 9 شاخص تعهد مدیریت، مدیریت آسیب پذیری، مدیریت سرمایه انسانی، ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی، تسهیم دانش، نوآوری سازمان، انگیزش و قابلیتهای فردی به عنوان شاخصهای اصلی اندازهگیری تابآوری شناسایی شدند.
In recent decades, there has been a growing interest in organizational resilience by students and management professionals. However, research in this emerging field is sparse and there is no comprehensive and ambient model to examine the factors affecting organizational resilience. This study, by thoroughly reviewing current research on organizational resilience using a meta-synthesis qualitative research method, proposes an integrated dynamic model for the study of organizational resilience and identifies the key factors constituting organizational resilience. A thorough analysis of current organizational resilience research shows that existing studies on organizational resilience, considering organizational resilience as a state rather than a dynamic capability, have largely focused on separate dimensions. This paper proposes a model that takes into account all the concepts presented in the definitions and international standards, as well as variables and factors affecting resilience, which should be weighted based on the type of organization, type of service and some contextual parameters, and specify how to measure them. The research data were collected from qualitative analysis of the studied documents, and for qualitative analysis of the documents, the seven-step method of Sandelowski and Barroso hybrid was used. Finally, 3 categories, 11 concepts and 31 codes related to organizational resilience were identified.
خلاصه ماشینی:
معيارهاي تاب آوري سازماني بر اساس مقالات رديف محقق و گروه معيارها سال ١ تيرني ٢٠٠٣،٢ اندازه گيري استحکام ، افزونگي، تدبير، سرعت سيستمي ٢ پونماروف و اندازه گيري آمادگي پاسخ ، سازگاري، بازيابي/تطبيق هولکامب ٣ ، سيستمي 2009 ٣ کانتور و اندازه گيري استحکام ، چابکي، يکپارچگي 4 سري سي ، سيستمي 2015 ٤ هيند، فراست اندازه گيري قابليت تغيير و استراتژيک رولي ١٩٩٦،٥ 1- Linnenluecke 2- Tierney 3- Ponomarov & Holcomb 4- Kantur & Isery-Say 5- Hind, Frost & Rowley ٥ مک مانوس ١، اندازه گيري آگاهي از موقعيت ، مديريت آسيب پذيريهاي اصلي، ٢٠٠٨ استراتژيک قابليت انطباق ٦ هيلمن و اندازه گيري انعطاف پذيري، ظرفيت تغيير، ظرفيت تطبيقي، گانتر، ٢٠٢١ استراتژيک ظرفيت بافر ٧ داگلاس ، اندازه گيري قابليت هاي کارکنان ، آموزش ، توسعه متمرکز ٢٠٢١ استراتژيک ٨ کانتور و اندازه گيري موضع ادراکي، يکپارچگي زمينه اي، قابليت سري سي، استراتژيک استراتژيک و اقدام استراتژيک 2012 ٩ لي و اندازه گيري قابليت انطباقي و برنامه ريزي همکاران ٢، استراتژيک 2013 ١٠ آکگون و اندازه گيري جهت گيري شايستگي، سرمايه اجتماعي عميق ، کسکين ، استراتژيک چابکي اصيل ، عادات عملي، آمادگي رفتاري و شبکه 2014 منابع گسترده ١١ ملاک ٣، اندازه گيري جستجوي هدفمند، اجتناب ، درک انتقادي، وابستگي ١٩٩٨ سازمان محور به نقش ، اتکا به منبع و دسترسي به منابع ١٢ ريچنر و اندازه گيري قابليت هاي ساختاري، شناختي، رابطه اي و عاطفي لافسن ٤، سازمان محور 2014 ١٣ اده ، ٢٠٢١ اندازه گيري فرهنگ سازمانيايجاد شده توسط مديران سازمان محور همراه با مفهوم سازي تاب آوري سازماني، محققان اقدامات مختلفي را براي ارزيابي اين مفهوم نوظهور توسعه ميدهند.