چکیده:
نظریة وحدت وجود که یکی از ارکان اسلامی و مهم شاخة عرفان نظری و استخوانبندی محکم این مقوله است. این موضوع از دیرباز مورد بررسی و تحلیل صاحبنظران و کارشناسان بزرگ عرفان قرارگرفته، و عارفانی چون ابن عربی که از بنیانگذاران عرفان اسلامی و نظریهپردازان عرفان نظری میباشند. همچنین مولانا جلالالدین محمد بلخی (مولانا) و امام خمینی (ره) در دوره معاصر ادامهدهندگان راه این عارف بزرگ بوده و دربارة وحدت وجود نظرات مهم و جدیدی ارائه داده و آن را به شکل قابلتقدیری ترسیم کردهاند. ولی هنوز این طرح جای سخن داشته و سخنان جدیدی برای علاقهمندان و جویندگان حقیقت دارد؛ وحدت وجود یعنی اینکه عالم یکی است و هرچه غیرازآن، مظاهر و تجلیلات او هستند و بدون وجود او عالم عدم است، و وجودی ندارد که این است مفهوم وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت، که از طریق رسیدن به این حقیقت، شیفتگان وادی عرفان و سالکان طریق سیروسلوک، در این سفر معنوی رهنمون بهسوی حقیقتی واحد شده و آرامشی را که گمشدة رهیافتگان به این وادی است دریافت کرده و با وصل به این حقیقت به توحید و اطمینان واقعی نائل میشوند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر دادههای منابع کتابخانهای انجام شده است. یافتههای پژوهش حاکی از این است که وحدت وجود یکی از مقولههای محوری در اندیشههای مولانا و امام خمینی (ره) است. اهداف پژوهش: بررسی اهمیت هنر در تبیین وحدت وجود. بررسی اصل وحدت وجود در اندیشههای مولانا و امام خمینی (ره). سوالات پژوهش: هنر در تبیین وحدت وجود چه نقشی میتواند داشته باشد؟ اصل وحدت وجود در اندیشههای مولانا و امام خمینی (ره) چه جایگاهی دارد؟