چکیده:
یکی از ویژگیهای کلیه زبانهای بشری، خلق واژههای جدید است هر زبان برای تغییر یا گسترش واژگان خود شیوههایی در اختیار دارد که از آنها به عنوان فرآیندهای واژه سازی یاد میشود ازجمله: سرواژه، اختصار، ادغام و....
بنابراین واژگان و لغات هر زبان یکی از ارکان اصلی هر زبان است. مبنا و پایه انتقال مفاهیم، زبان و واژگان و قواعد آن است؛ از این منظر واژگان نظامی، تاثیر شگرفی در اعمال نظامیان دارند و برای علوم نظامی بسیار مفید خواهند بود. یابه عبارت دیگر اهمیت واژگان به حدی است که اگر به تغییرات واژگانی توجهی نشود ممکن است به مرور زمان هویت یک ملت را دچار چالش کرده و خود را با گذشته اش بیگانه نماید.
مقاله حاضر تلاشی است در جهت شناخت برخی از واژگان نظامی در دوره قبل از اسلام و معادل امروزی آنان در ارتش جمهوری اسلامی ایران (حوزه نیروی زمینی). محقق میخواهد باتکیه برروش واژه شناسان معاصر بداند واژگانی که درمیان افراد، فرهنگ ومحیطهای نظامی(ارتش) در دوره باستان رواج داشت امروزه نیز کاربرد دارد یاخیر؟ میزان تغییرات چقدر است و علت تغییرات چه بوده است ؟
خلاصه ماشینی:
تحول واژگان نظامی در زبان فارسی( مقایسه دوره باستان و انقلاب اسلامی ایران) محمدرضازاده زوارم 1 سجاد بحرالعلوم 2 چکیده یکی از ویژگیهای کلیه زبانهای بشری، خلق واژههای جدید است هر زبان برای تغییر یا گسترش واژگان خود شیوههایی در اختیار دارد که از آنها به عنوان فرآیندهای واژه سازی یاد میشود ازجمله: سرواژه، اختصار، ادغام و....
com تاریخ دریافت: 01/04/99 تاریخ پذیرش: 10/07/99 دوره باستان رواج داشت امروزه نیز کاربرد دارد یاخیر؟ میزان تغییرات چقدر است و علت تغییرات چه بوده است؟ واژگان کلیدی: زبان فارسی، تاریخ زبان، تحول واژگانی، ارتش، واژگان نظامی مقدمه وجود واژههای دخیل از زبانهای عربی، ترکی، مغولی و اروپایی از مشخصات ویژه در زبان فارسی جدید است.
بر پایه ملاحظات یادشده، تغییرات واژگانی را مشکوه الدینی به شرح زیر مشخص کرده است که محقق نیز برای مقایسه واژگان دو دوره مذکور از همین روش در تحلیل و روش بررسی به آن استناد نموده است: کنار رفتن واژهها پیدایش واژههای جدید گسترش معنایی واژه ها و کاربرد آنها در معانی کناری علاوه برمعنی اصلی؛ محدود شدن معنی واژه و از میان رفتن معنی اصلی (مانند واژه مهمات که در گذشته به معنی کارهای مهم بوده است و اکنون به معنی مواد منفجره جنگی است)؛ واژههای قرضی (ایروانی، محمدی (1388: 145 الی188) بحث اصلی دوره قبل اسلام نحوه تشکیل ارتش باستان از زبان شاهنامه فردوسی بنا به روایات شاهنامه تا عهد اردشیر، تشکیلات منظمی تحت عنوان ارتش یا سپاه وجود نداشت، زیرا سرزمین ایران توسط حکمرانان محلی که هریک در منطقه تحت تسلط خود حکومت مستقلی داشتند، اداره میشد.