چکیده:
کلیله و دمنه یکی از کتابهای با ارزش درزبان و ادب فارسی میباشد که شخص برزویه طبیب آن را از هند با ترفندهای مختلف به ایران آورد. به روشنی نمی توان گفت که نویسندهی این اثر بزرگ کیست ولی آنقدر اهمیت داشته که به برزویه طبیب اجازه نسخه برداری از آن را نداده اند و او بعد از مطالعه آن را حفظ میکرده و بر روی کاغذ میآورده است.
کتاب کلیله و دمنه، آینهی تمام نمای فرهنگ عامه است و حضور مردم با تمامی عقاید و آداب ورسومی که داشتنه اند. عناصر فرهنگ عامهی این اثر گرانبها ما را با زندگی ونحوهی سلوک ورفتار و کردار مردم زمان نصرالله منشی وشاید زمانهای پیشین آشنا میکند. یکی از باورهای عامه که در کتاب کلیله و دمنه رخ میگشاید نجوم و ادوات فلکی است که این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه به نگارش آمده است.
خلاصه ماشینی:
در آخر باید به این نکته اشاره کرد که علاوه بر هند، در مورد انتساب کتاب کلیله و دمنه «برخیها عبدالله بن مقفع را واضع کتاب میدانند: به ویژه در کشورهای عربی که اعتقادی بی اساس است» (همان، ص113) «کسانی نیزهستند که سعی میکنند اصل و نسب این کتاب را به حکایتهای کهن ایرانی و یونانی پیوند دهند» (ایمانی، 1380، ص 23) «و ابن ندیم در الفهرست احتمال میدهد که کلیله و دمنه را ملوک اشکانی ساخته و به هندوان نسبت دادهاند» (قریب، 1364:15) معروفترین ترجمههای کلیله و دمنه بر همگان روشن است که اصل کتاب کلیله ودمنه به زبان سانسکریت بوده و بعد از اینکه به ایران آورده شد به زبانهای مختلفی ترجمه شده است.
الف - گر حسن تو بر فلک زند خرگاهی, , از هر برجی جدا بتابد ماهی (ص75) بنات نعش « نام هفت ستاره است که به فارسی آن را هفت اورنگ میگویند و به صورت فلکی خرس یا دب معروف است و از جمله چهل و هشت صورت فلک البروج میباشد» (دهخدا، ذیل بنات نقش) الف: هر که مالی ندارد از فایده رای و عقل بی بهره ماند، در دنیا و آخرت بمرادی نرسد؛ چه هر گاه که حاجتمند گشت جمع دوستانش چون بنات نعش پراگنند و افواج غم و اندوه چون پروین گرد آید.