چکیده:
شعرشاعران جنوب کرمان(جیرفت) برگرفته از آداب و آئینی است که هم بازگوکننده زندگی امروزیست و هم ریشه در سنتهای گذشته دارد. درونمایه در شعر این شاعران بیانگر فکر و اندیشه است که دیدگاه آنان را به زندگی و دغدغههای زندگیشان بیان نموده است. شعر آنان بیشتر حول محور طبیعت و بازگشت به طبیعت، مسائل سیاسی و اجتماعی، طنز و... است که با زبان ساده و شیوا بیان و گاه به لهجه و گویش خاص منطقه عجین شده است و سرشار از عاطفه و احساس و نشان از فرهنگ مردمان آن منطقه دارد. مقاله حاضر به معرفی خدابخش دلیری و بررسی درونمایه در شعرش پرداخته است.
خلاصه ماشینی:
بررسی درون مایه در شعر خدابخش دلیری میترا خیوه 1 دکتر مریم علیمرادی 2 چکیده شعرشاعران جنوب کرمان(جیرفت) برگرفته از آداب و آئینی است که هم بازگوکننده زندگی امروزیست و هم ریشه در سنتهای گذشته دارد.
درونمایه در شعر این شاعران بیانگر فکر و اندیشه است که دیدگاه آنان را به زندگی و دغدغههای زندگیشان بیان نموده است.
ادبیات چین یا هند یا اسپانیا اما ادبیات اقلیمی (بومی) در معنای خاص، ادبیاتی است که در منطقهای خاص به وجود آمده و دارای شرایط زیر است: الف- وحدت اوضاع جغرافیایی از قبیل کوهها، رودها، درختان، آبوهوا، میزان بارندگی فاصله کم یا زیاد بخشها در ایران، مازندران، گیلان، و گرگان و مناطق ساحلی دریای خزر از این لحاظ وحدت دارد.
«فرهنگ عامیانه بخشی از توده فرهنگ مردم است که تخیّل، احساس، آرزو و اندیشههای گوناگون را از نسلی به نسل دیگر منتقل کرده و دگرگونی معیارهای زیباشناسی و اخلاقی هر دوره از زندگی یک قوم را آشکار میکند.
این دانستنیها عبارتند از آدابورسوم تولد، مرگ، ازدواج، نحوهی زندگی، کشاورزی، جشنها، پیشگوییها، خرافات، طبابتها، بازیها، آوازها، قصهها و سایر آداب و رسوم و اعتقادات که بیانگر چگونگی تفکر و نحوهی زندگی مردم در طول اعصار مختلف است (صادقی، 46: 1386).
در نوستالژی فردی شاعر یا نویسنده به دورهای از زندگی خود نظر دارد و در نـوستالژی جـمعی به موقعیت اجتماعی ویژهای توجه میکند.
خدابخش دلیری در اشعارش بیشتر به مضامین اجتماعی و ادبیات بومی اشاره کرده است به وصف معشوق و زندگی اشاره دارد.