چکیده:
هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک بر نشانگان برونی سازی در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. در صورتی که تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش فعالی داده شد، پرسشنامه سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ (ASEBA) و فرم رفتاری کودکان (CBCL) جهت تشخیص مشکلات برونی سازی اجرا شد. از بین کسانی که در پرسشنامه آخنباخ دارای نشانگان برونی سازی بودند، 45 نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب و بطور تصادفی در سه گروه 15 نفره جاگماری شدند. گروه‌های آزمایشی هر هفته یک جلسه یک ساعته و به مدت 10 هفته تحت آموزش قرار گرفتند در حالی که گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد بین میانگین نمره برونی سازی گروه‌های آزمایشی CPRT و CBC تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0p). نتیجه گیری: می‌توان نتیجه گرفت که هر دو روش الگوی مشورت رفتاری مشترک و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک بر نشانگان برونی در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی اثر بخش بوده است
Aim: The purpose of this study was to compare the effectiveness of joint behavioral counseling model and treatment based on parent-child relationship on externalizing symptoms in students with attention deficit/hyperactivity disorder. Method: The research method was a quasi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. If the diagnosis of attention deficit/hyperactivity disorder was given, Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA) and Children’s Behaviour Checklist (CBCL) were administered to diagnose externalizing problems. Among those who had externalizing symptoms in the Achenbach questionnaire, 45 people were selected to participate in the research and were randomly divided into three groups of 15 people. The experimental groups were trained for one hour per week for 10 weeks, while the control group did not receive any training. The mixed analysis of variance statistical test was used to analyze the data. Results: The findings showed that there is no significant difference between the mean externalization score of CPRT and CBC experimental groups (p Conclusion: It can be concluded that both methods of joint behavioral counseling model and treatment based on parent-child relationship have been effective on externalizing symptoms in students with attention deficit/hyperactivity disorder
خلاصه ماشینی:
مقایسه اثربخشی الگوی مشورت رفتاری و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک بر نشانگان برونی سازی کودکان دارای اختلال نقص توجه /بیش فعالی / علیرضا تبریزی دانشجوی دکتری ، گروه روانشناسی کودکان استثنائی ، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران / مصطفی تبریزی* استادیار، گروه مشاوره ، دانشکده روانشناسی ، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران ، ایران مهناز استکی استادیار، گروه روانشناسی ، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران / دریافت : ١٤٠١/١٠/٠٣ پذیرش : ١٤٠٢/٠٦/١٣ ایمیل نویسنده مسئول : dr.
com هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک بر نشانگان برونی سازی در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود.
آیا میان اثربخشی آموزش والدین مبتنی بر الگوی مشورت رفتاری مشترک (CBC) و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک (CPRT) بر نشانگان برونی سازی در دانش آموزان دارای نقص توجه /بیش فعالی تفاوت وجود دارد؟ 1.
Filial therapy روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بوده و به مطالعه تأثیر متغیر مستقل (با دو سطح : درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک و الگوی مشورت رفتاری مشترک) بر نشانگان برونی سازی (به عنوان متغیر وابسته ) پرداخته شد.
016 بر اساس جدول فوق ، بین میانگین نمره برونی سازی گروه های آزمایشی CPRT و CBC تفاوت معناداری وجود ندارد (٠٠٥>p) اما بین گروه آزمایشی CPRT و CBC با گروه کنترل این تفاوت معنادار میباشد (٠٠٥ بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک (CBC) و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک (CPRT) بر نشانگان برونی سازی دانش آموزان دارای نقص توجه /بیش فعالی مورد بود.
(
, 
, 
)
