چکیده:
وجود قراردادهای بدهی و اعمال نظارت بیشتر بازار بر شرکتهایی که دارای اهرم مالی بالاتری می باشند، در کنار وجوه صرف شده جهت بازپرداخت بدهی ها و نیز اتخاذ سیاست های پرداخت سود نقدی، موجبات کاهش نسبی تقاضا برای محافظه کاری و تعدیل رابطه بین محافظه کاری و وجوه نقد مازاد را فراهم می کند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه وجوه نقد مازاد و محافظه کاری شرطی با تاکید بر نقش تعدیل کننده خالص وجوه پرداختی به سهامداران و طلبکاران است. برای دستیابی به هدف پژوهش، نمونه آماری شامل 140 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1394 تا 1400 انتخاب شده و برای آزمون فرضیه، از دادههای تلفیقی با مدل رگرسیونی حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شد. نتایج نشان می دهدکه وجوه نقد مازاد رابطه مستقیمی با محافظه کاری دارد. همچنین نتایج نشان دهنده اثرتعدیل کننده خالص وجوه پرداختی به سهامداران بر رابطه مثبت بین وجوه نقد مازاد و محافظه کاری می باشد. به بیان دیگر اثر مستقیم وجوه نقد مازاد بر محافظه کاری در شرکتهایی که خالص پرداختی بیشتری به سهامداران داشتند، در مقایسه با سایر شرکتها کمتر است. با این وجود یافته ها نشان نمی دهد که متغیر خالص وجوه پرداختی به طلبکاران بتواند اثر تعدیل کننده معنی داری بر رابطه بین وجوه نقد مازاد و محافظه کاری داشته باشد.
The existence of debt contracts and market monitoring on companies with higher financial leverage, as well as the funds used to repay debts and pay dividends, will cause relative decrease in the demand for conservatism and adjust the relationship between conservatism and excess cash. Therefore, the main goal of the current research is to investigate the relationship between excess cash and conditional conservatism with emphasis on the moderating role of net cash returned to debtholders and equityholders. To achieve the purpose of the research, a statistical sample including 140 companies listed on the Tehran Stock Exchange (980 firm-year) during the years 2015 to 2021 has been selected. Combined data analysis and generalized least squares regression were used to test the research hypotheses.The results show that excess cash has a direct and significant relationship with conservatism. Also, the results show the moderating effect of funds paid to Equityholders on the positive relationship between excess cash and conservatism. In other words, the direct effect of excess cash on conservatism in companies that pay more cash to Equityholders is less compared to other companies. But the findings do not confirm the variable role of funds paid to debtholders on the relationship between excess cash and conservatism.
خلاصه ماشینی:
هر چه قدر میزان نگهداری وجه نقد توسط شرکت هـا در سطح بالاتری باشد، مـیتوانـد منجـر بـه شـدت بخشـیدن مسـائل نماینـدگی بـین مـدیران و سهامداران و افزایش تقاضا برای محافظه کاری شود، در عین حال سهامداران بـرای کـاهش تضاد نمایندگی خواهان پرداخت سود سهام بیشتری توسط شرکت هستند و از آنجـایی کـه پرداخت بیشتر سود سهام باعث ایجاد تضاد منافع بین سهامداران و اعتباردهندگان می شـود، از این رو اعطا کنندگان وام و تسهیلات نیز اقدام به انعقاد قراردادهـای بـدهی مـیکننـد کـه میزان سود تقسیمی را تا زمان وصول مطالبات خود، محدود نماید.
بر این اساس سوال اصلی پژوهش این میباشد که آیا خالص وجـوه پرداختی به سـهامداران و طلبکـاران مـیتوانـد بـر رابطـه بـین سیاسـت هـای محافظـه کارانـه حسابداری و وجوه نقد مازاد، اثرگذار باشـد؟ از آنجـا کـه در رابطـه بـا اثـر خـالص وجـوه پرداختی به سرمایه گذاران بر رابطه متغیرهای عنوان شده ، تاکنون مطالعات داخلـی چنـدانی انجام نشده ، بنابراین بررسی راهکارهایی که بتواند در عین اینکه از افـزایش بـی رویـه وجـه نقد و عدم تخصص کارای منابع ممانعت به عمل میآورد، ابزاری برای اسـتقرار سیاسـتهای میانه رو در اعمال محافظه کاری گردد، از جمله مواردی است که اهمیت و ضرورت انجـام چنین پژوهش هایی را توجیـه مـیکنـد.
The Investigation the Relationship between the Conservatism in the Financial Reporting and the Cash Holdings of the Listed Companies in TSE, Journal of Empirical Research in Accounting, 2(7): 17-33.