مواجهات آفاقیان شیعی و دکنی‌ها و تاثیر سیاسی و اجتماعی آن در دولت عادل شاهیان مقاله

آفاقیان گروهی‌از نیروهای خارجی به‌ویژه نیروهای شیعه مهاجرایرانی و فارسی‌زبان در جنوب هند (دکن) بودند. این نیروهای مهاجر - به‌عنوان قدرتمندترین گروه در برابر نیروهای بومی دکن - به‌ویژه در دوره حاکمیت عادل‌شاهیان (1097 - 895 ق/ 1686 - 1489 م) دارای موقعیت سیاسی و اجتماعی تاثیرگذاری بودند. مقاله‌حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی و برپایه مطالعات منابع کتابخانه‌ای درجه‌اول تاریخی درصدد پاسخگویی به این سوال است که رویارویی گروه‌های آفاقی در مواجهه با گروه‌های دکنی چه تاثیری در اوضاع سیاسی و اجتماعی مناطق تحت‌حاکمیت دولت عادل‌شاهیان داشته است؟ هم چنین دلایل حمایت حکام عادل شاهی از آفاقیان چه بوده است؟ دست‌آورد پژوهش حاکی‌از آن است که در دوران عادل‌شاهیان تقابل بر سر قدرت بین آفاقیان شیعه و دکنی‌ها به ویژه در دوران حکام سنی مذهب عادل شاهی وجود داشته‌است. دکنی‌ها در دوران سلطنت حکام شیعه از درگیری شدید با آفاقیان که مورد توجه این حکام بودند خودداری کردند؛ اما با آغاز سلطنت حکام سنی مذهب؛ دکنی‌ها با جلب نظر آنان فشار بر آفاقیان را افزایش داده؛ به‌گونه‌ای که آفاقیان گاهی در برابر گروه‌های دکنی تاب مقاومت نیاورده و مهاجرت به دربار دیگر دولت‌های شیعه دکن را برمی‌گزیدند.