چکیده:
موضوع پژوهش حاضر بررسی و تحلیل گفتمان آرمان‌شهری پاپلی یزدی در کتاب شازده حمام بر مبنای نظریه گفتمانی لاکلا و موفه است. جامعه آماری این پژوهش، کتاب پنج جلدی شازده حمام و حجم نمونه، سه جلد اول این کتاب است که جلد اول و دوم آن تاکنون 34 بار و جلد سوم 14 بار تجدید چاپ شده است. دلیل انتخاب این موضوع، گفتمان‌های فرامتنی در این اثر است که آن را از سایر آثار مشابه خود متمایز ساخته است. همچنین علت انتخاب نظریه یادشده، مناسب بودن آن به عنوان ابزاری کارآمد برای تحلیل گفتمان‌های نویسنده است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. داده‌ها براساس تحلیل محتوا و با استفاده از نظریه گفتمانی لاکلا و موفه تحلیل شده است. پژوهش حاضر بر مبنای این نظریه به دنبال یافتن پاسخ این سوال است: مَفصَل‌بندی مفاهیم و فرایند هویت‌یابی گفتمان آرمان‌گرایانه نویسنده و نسبت آن با گفتمان حاکم چگونه است؟ نتایج نشان می‌دهد که براساس این نظریه، گفتمان نوگرای نویسنده در تضاد با گفتمان سنت‌گرای حاکم شکل می‌گیرد و«تجدد و پیشرفت» را به عنوان دال خالی در جایگاه دال مرکزی قرار می‌دهد. همچنین دال‌های فرهنگ و حقوق زنان را پیرامون دال مرکزی مفصل‌بندی می‌کند و به هر کدام هویت و معنایی تازه می‌بخشد. در پایان، نویسنده انسان‌ها را به عنوان عامل و کارگزار ترغیب می‌کند تا برای تحقق جامعه آرمانی خود دست به فعالیت بزنند.
The subject of the present research is the study and analysis of Papoli Yazdi utopian discourse in the Shazdeh Hamam book based on the discursive theory of Laclau and Mouffe. The statistical population of this research is the five-volume book Shazdeh Hamam and the sample volume is the first three volumes of this book, the first and second volumes of which have been reprinted 34 times and the third volume 14 times up to now. The reason for choosing this subject is the metatextual discourses in this work, which made it separate from other similar works. Also the reason for choosing the mentioned theory is its appropriateness as an effective tool for analyzing the authorʼs discourses. The research method is descriptive-analytical. The data were analyzed based on content analysis using Laclau and Mouffeʼs discourse theory. The present research is based on the mentioned theory to find the answer to this question: What is the articulation of the signs and the process of identifying the authorʼs idealistic discourse and its relation to the existing discourse? The result shows that according to this theory, the authorʼs modernist discourse is formed in contrast to the existing traditionalist discourse, and places "modernity and progress" as an empty signifier in the place of the nodal point. It also articulates the signs of culture and women's rights around the nodal point and giving each one a new identity and meaning. In the end, the author encourages human beings as agents to act to happen of their ideal society.
(
, 
, 
)
