چکیده:
ما بررسی میکنیم که آیا میزان تفکیک صورت های مالی بر قیمت گذاری مشارکت های حسابرسی در ایالات متحده تاثیر میگذارد یا خیر. ما فرض میکنیم و کشف میکنیم که حسابرسان ریسک مشارکت بالاتر را ارزیابی میکنند و هزینه های حسابرسی بالاتری را برای مشتریان با صورتهای مالی تفکیک شده تر مطالبه میکنند. ما همچنین کشف میکنیم که این هزینه های حسابرسی بالاتر، نتیجه افزایش تلاش حسابرس برای کاهش ریسک شناسایی یا افزایش ریسکهای ذاتی و کنترل منعکس شده در کیفیت پایینتر گزارش مالی نیستند. در عوض، ما مستندسازی میکنیم که تفکیک بیشتر صورتهای مالی به طور مثبت با ریسک دعوی قضایی در ارتباط است. این نتیجه نشان میدهد که هزینه های حسابرسی بالاتر ناشی از ارزیابی حسابرسان از افزایش ریسک های تجاری حسابرس و مشتری در ارتباط با دعوی قضایی است. در حالی که تفکیک صورتهای مالی ممکن است اثرات سودمندی بر کیفیت اطلاعات مالی داشته باشد، ما مستندسازی میکنیم که تفکیک صورتهای مالی میتواند هزینه ها را بر شرکتها از نظر هزینه های حسابرسی بالاتر و احتمال بالاتر دعوی قضایی تحمیل کند. مطالعه ما، گذارنده های استاندارد، شرکتها و حسابرسان را مطلع میسازد زیرا آنها هزینه ها، مزایا و میزان تفکیک که باید در صورتهای مالی ارایه شود را مورد بحث قرار میدهند.