"وی بهمعرفی چهار نوع گرایش با نامهای اسلام مدنی،اسلام دموکراتیک،اسلام فرهنگی مدرن واسلام نوسازی شده از درون که در بین کشورهای اسلامی طرفدارانی نیز دارد میپردازد واهداف برخی از متفکران این گرایشها را نیز بررسی میکند.
وی از چهار متفکر اسلامی به نامهای عبد الله احمد بداوینخست وزیر مالزی و شیخ محمد طنطاوی رئیس جامعه الازهر،محمد ارکون روشنفکراسلامی و طارق رمضان یکی دیگر از متفکران اسلامی به جهت افکار اصلاح طلبانه آنهاتقدیر نموده و رؤوس افکار اصلاح طلبی آنها در جهان اسلام را تشریح مینماید.
وی یکی از موجبات بریدگیروشنفکران از مردم را،تقلید کور کورانۀ آنها از غرب دانسته و حزبگرایی و در خدمتحزب و تفکر خاص بودن را،عامل انحراف روشنفکران از رسالت حقیقی خویش کهخدمت رسانی به مردم و اصلاح امور جامعه است،میداند.
از نظر نویسنده استقبال ازمدرنیسم و حذف تمامی امور سنتی و مذهبی از زندگی مردم نمیتواند سعادت آنها راتضمین کند و این امری است که روشنفکران خیلی سنگ آن را به سینه میزنند و به شدتقایل به تقابل سنت و مدرنیسم بوده و هستند."