چکیده:
اعدام مهمترین شیوه اعمال مجازات بدنی است چرا که در آن حیات فرد دچار مخاطره شده و از بین میرود. حق حیات جدای از اینکه یک حق ذاتی و وجودی انسان است از منظر اخلاقی نیز به نظر میرسد حق حیات در اسناد بین المللی به عنوان حق برتر مطرح گردیده است و مستنبط از قواعد بین الملل نیز لغو مجازات اعدام به عنوان یک اصل و تنها به شرط ارتکاب جرائم مهم آن به صورت جزئی مورد پذیرش قرار گرفته باشد. هدف از اجرای مجازات به غیر جنبه سزادهی آن ایجاد ارعاب در فرد و بازپروری اجتماعی مجرم میباشد که در اعمال مجازات اعدام هیچکدام از این موارد به وقوع نخواهد پیوست. این پژوهش از نوع کیفی بوده و روش انجام ان بصورت کتابخانه ای مباشد. نتایج تحقیق نشان داد که اسناد بشری حقوق بین الملل به طور عام و خاص حفظ حق حیات را تبیین نموده و نقض آن را تنها در شرایط خاص قابل اجرا دانسته اند.
Execution is the most important form of corporal punishment because it's life is endangered and destroyed. The death penalty is not the right of society, but the result of a struggle and conflict between a society and a citizen, which ultimately considers the destruction of the accused necessary and useful. Because the happiness of the society is that the right to life and the right to freedom are limited to preserving and observing the life and freedom of others. The right to life, apart from being an inherent and existential human right, also seems from a moral point of view. The commission of important crimes has been partially admitted. The purpose of executing punishment, other than its punitive aspect, is to intimidate the individual and socially rehabilitate the offender, none of which will occur in the execution of the death penalty. This research is qualitative and the method of doing it is library. The results of the study showed that human rights instruments of international law in general and in particular explain the protection of the right to life and consider its violation applicable only in certain circumstances.
خلاصه ماشینی:
دلايل موافقان و مخالفان باعث شده تا در برخي از کشورها مجازات اعدام در قوانين جزايي آن ها فراوان ديده شود و اجراي اين کيفر نيز به ميزان قابل توجهي بالا است ، بعضي ديگر هرچند از کثرت کيفر مرگ در قوانين خود بهره گرفته اند اما در عمل با امساک با آن برخورد ميکنند و بالاخره عده اي نيز مطلق اعدام را از زرادخانه خود زدوده اند و مجازات هاي ديگري را جانشين آن کرده اند ٣: مجازات اعدام در اسناد بين المللي الف : اعلاميه جهاني حقوق بشر اعلاميه جهاني حقوق بشر که شامل يک مقدمه و ٣٠ ماده است در دهم دسامبر ١٩٤٨ به تصويب مجمع عمومي سازمان ملل رسيد.
پ : پروتکل الحاقي دوم مربوط به ميثاق بين المللي حقوق مدني و سياسي اين پروتکل ناظر بر لغو مجازات اعدام است که در سال ١٩٨٩ توسط مجمع عمومي سازمان ملل متحد تصويب شد و در ١١ ژوئيه ١٩٩١ لازم الاجرا شد.
طبق نظر بسياري از صاحبنظران تنها نياز به گذر زمان است که بقيه ١٢٠ کشور عضو سازمان ملل (که شامل اعضاي شوراي امنيت امريکا، چين ، روسيه و همچنين ايران ، هند، ژاپن ، نيجريه و عربستان صعودي هستند) به تصويب پروتکل الحاقي دوم ميثاق بين المللي حقوق مدني و سياسي (ICCPR) ترغيب شوند و مجازات اعدام را يک بار و براي هميشه لغو کنند.