چکیده:
فرآیند خصوصی سازی در ایران از سال 1357 آغاز گردید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تصویب قوانین متعددی، پدیده ی خصوصی سازی به نحو جدی در دستور کار دولتمردان قرار گرفت. اما نکته ی حائز اهمیت آن است که در قوانین موضوعه ی ایران نه تنها تعریف روشنی از خصوصی سازی، بخش خصوصی، عمومی و دولتی به میان نیامده است بلکه گاهاً برخی از مواد قانونی مختلف، سبب استنباط مفاهیم ناهمگونی با یکدیگر می گردند. النهایه رفع اجمالات موجود در این خصوص جز با مطالعه ی تاریخچه ی بحث در سطح جهانی و کشورهای پیشگام این حوزه میسر نخواهد بود. کشور فرانسه را می توان یکی از پیشگامان فرآیند خصوصی سازی معرفی نمود. هر چند که در قوانین موضوعه ی این کشور نیز تعریفی از خصوصی سازی به میان نیامده است اما با توجه به برخی از مواد قانونی و تاریخچه ی بحث در این کشور، نسبت به ما وضع له مفاهیم فوق الذکر اختلاف نظری جدی در آثار حقوقی و اقتصادی علمای فرانسوی به چشم نمی خورد. النهایه مضمون پرسش اساسی پژوهش نگارنده بررسی ماهیت و مفهوم خصوصی سازی در کشور ایران و فرانسه می باشد که در مقام تبیین فرضیه ی پژوهش جاری می توان چنین بیان نمود که خصوصی سازی در کشور فرانسه به انتقال صرف دارایی های شرکت های ملی به بخش خصوصی منحصر می گردد اما در حقوق ایران خصوصی سازی مشتمل بر انتقال دارایی، رفع کنترل دولتی و احاله ی تصدی امور دولتی و عمومی به بخش خصوصی می باشد.
The process of privatization in Iran began in 1978, and after the victory of the Islamic Revolution, with the passage of several laws, the phenomenon of privatization was seriously placed on the agenda of government officials. But the important point is that in the laws of Iran, there is no clear definition of privatization, private, public and public sector, and even some different legal materials, lead to the inference of concepts of heterogeneity with each other. Finally, the existing conclusions in this regard will not be possible except by studying the history of the debate at the global level and the leading countries in this field. France can be considered one of the pioneers of the privatization process. However, there is no definition of privatization in the country's laws, However, according to some legal materials and the history of debate in this country towards us, in the above-mentioned concepts, there is no serious theoretical difference in the legal and economic works of French scholars. Finally, the main question of the author is to study the nature and concept of privatization in Iran and France. In order to explain the hypothesis of the current research, it can be stated that privatization in France is limited to the mere transfer of assets of national companies to the private sector. But in Iranian law, privatization involves the transfer of assets, the removal of state control, and the transfer of public and private affairs to the private sector.
(
, 
, 
)
