خلاصه ماشینی:
"(هیأت رسیدگی به کنترل جهانی، 1995) مقدمه اکنون که مرحله گذارا به سال 2000 و جهش و قرن بیست و یکم را میگذارنیم، کشورهای در حال توسعه همچون ایران برای نیل به پیشرفت یا حتی رقابت با کشورهای توسعه یافته چون ژاپن_______________________________ * استاد و رئیس تحصیلات تکمیلی رشته ارتباطات و هنرهای خلاق دانشگاه پردو نه تنها باید خود را با الگوهای تغییر یابنده جهانی منطبق با فرهنگ بومی هماهنگ سازند، بلکه همچنین باید ضمن تماس با روند جاری و آتی تکنولوژیهای ارتباطی پدید آمده، به توانائیهای خود وقوف یافته، به ابداع روشهایی برای آموزش، یادگیری، کار، تفریح، و فعالیت در جهانی بپردازند که اجزای آن به طور فزاینده به هم وابسته است.
(Wagner،1996،p10) یعنی اینکه هم آموزگاران وهم دانشجویان علاوه بر تسلط در زمینهء بکارگیری تکنولوژی کنش متقابل، میبایست روشهای سنتی آموزش را مطابق شرایط نسل جدید دانشپژوهان به اجرا درآورند؛ دانشپژوهانی که تحت تأثیر انس و الفت با تلویزیون، بیشتر از گرایشی تصویری برخوردارند تا نوشتهخوانی و به طور فزایندهای از کامپیوتر برای کسب اطلاعات استفاده میکنند در واقع میتوان جنبههای اصلی الگوی آموزشی پدید آمده را در بسیاری از مؤسسههای آموزشی ایالات متحده و جاهای دیگر مشاهده کرد.
بدون شک درکشورهای در حال توسعه هر چه مردم به گذشته کمتر تکیه کنند و نظر خود را بیشتر معطوف به ترسیم آینده سازند و برای این منظور از ظرفیتهای شگرف تکنولوژیهای ارتباطی نوین بهرهبرداری کنند، آمادگی رویارویی بهتری با چالشهای پدیدار شده عصر اطلاعات و نیروهای رقیب آن در سطح ملی و بین المللی پیدا خواهند کرد."