چکیده:
هدف تحقیق حاضر مقایسه خودسرکوب گری عاطفی در زنان مورد خشونت و عادی شهر تهران است. پژوهش حاضر از نظر هدف جزء پژوهشهای توصیفی علی – مقایسهای میباشد که با استفاده از پرسشنامه سرکوب عاطفی وینبرگر 84 سوالیاجرا شده است. گروه نمونه با روش غیرتصادفی و در دسترس شامل 40 نفر از زنان عادی و مورد خشونت از جامعه آماری زنان شهر تهران است که در سال 1401به کلینیکهای مشاورهای و روانشناسی مراجعه کردند. به منظور تجزیه و تحلیل در سطح توصیفی از شاخصهای مرکزی و جدول فراوانی و درصد برای متغیرهای جمعیت شناختی و جهت تعیین نرمال بودن دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف تک نمونهای و در سطح استنباطی از واریانس چندمتغیره (مانووآ) استفاده شد. یافتهها نشان داد گروه خودسرکوب گری عاطفی در زنان عادی میانگین بالاتری دارند. نتایج نشان داد که تفاوت بین دو گروه زنان عادی و مورد خشونت شهر تهران در مولفههای پریشانی، خویشتن داری و تدافعی بودن تایید میگردد.
خلاصه ماشینی:
گروه نمونه با روش غیرتصادفی و در دسترس شامل 40 نفر از زنان عادی و مورد خشونت از جامعه آماری زنان شهر تهران است که در سال 1401به کلینیک های مشاوره ای و روانشناسی مراجعه کردند .
نتایج نشان داد که تفاوت بین دو گروه زنان عادی و مورد خشونت شهر تهران در مؤلفههای پریشانی، خویشتن داری و تدافعی بودن تأیید میگردد.
یافته های طرح ملی نشان می دهد که 66درصد زنان ایرانی از ابتدای زندگی مشترک شان حداقل یکبار مورد خشونت قرار گرفته اند.
با توجه به اهمیت تحمل ناکامی در بروز خیانت پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه این مهم در زنان مورد خشونت و عادی پرداخته است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر در زمره طرح های علی- مقایسه ای قرار دارد که طی آن به مقايسه خودسرکوب گری عاطفی در زنان مورد خشونت و عادی شهر تهران میپردازد.
جامعه آماری و روش نمونه گیری: جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده زنان مورد خشونت و عادی شهر تهران است که در سال 1401 به مراکز مشاوره و روان شناسی مراجعه می کنند.
فرضیه پژوهش : بین خودسرکوب گری عاطفی در زنان مورد خشونت و عادی تفاوت معنادار وجود دارد.
این اثر نشان می دهدکه حداقل بین یکی از مؤلفههای خودسرکوب گری عاطفی تفاوت وجود دارد(لامبدای ویلکس=57/0، p جدول4- 10.
همچنین میانگینها نشان داد در مؤلفههای پریشانی، خویشتن داری و تدافعی بودن گروه زنان مورد خشونت واقع شده میانگین بالاتری دارند.
بحث و نتیجه گیری پژوهش: بین خودسرکوب گری عاطفی در زنان مورد خشونت و عادی تفاوت معنادار وجود دارد.