چکیده:
پژوهشِ حاضر، دگردیسی جسمانه‌ای، حرکت سوژه از «تن» تا «دیگر- تن» و شرایط تولید نظام معناییِ مبتنی بر تصادف را در رمان دلقک و حشرات دیگر بر پایۀ سبک‌شناسی جسمانه‌ای بررسی می‌کند. فرض پژوهش این است که عامل اصلی دگردیسی جسمانه‌ای سوژه در فرایند گذر از «تن» به «دیگر- تن»؛ حضور نامنسجم، توهمی و پارانوییدی سوژه بوده است. عامل اصلی دگردیسی جسمانه‌ای سوژه، میل به سوی ادراک تن خویش است. هدف اصلی مقاله این است که ادبیات داستانی افغانستان از دهۀ هشتاد به این‌سو دچار دگردیسی شده است و نمودهای این دگردیسی را چه در حوزۀ گفتمانی و چه در نظام‌های روایی و معنایی به وضوح می‌توان مشاهده کرد. رمان دلقک و حشرات دیگر به عنوان نمونۀ خصیصه‌نمای این وضعیت و با نگاه نشانه- معناشناختی، نشان می‌دهد که وضعیت‌های گفتمانی در اثر کنش و حرکت سوژۀ پست‌مدرنیستی در این رمان چگونه برای ادراک خود و دیگری از دور بستۀ سوژۀ ساختاری عبور و با قرار گرفتن در فرایند سیال، در تن دیگری تناسخ می‌یابد و با فاصله‌گرفتن از خود به شناخت خویشتن می-پردازد. نتیجۀ پژوهش نشان می‌دهد که سوژه در این رمان با عبور از تن به دیگر- تن، دگردیس شده و این دگردیسی، به سوژه امکان داده است تا به ادراک تن خویش دست یابد و موجب شکل‌گیری نظام معنایی‌ای مبتنی بر تصادف گردد. در این نظام معنایی، نه با سوژۀ مولف‌محور مواجهیم که نشان‌دهندۀ متن کلاسیک است و نه با سوژۀ خواننده-محور/ شبه سوژه که بیانگر متن مدرن است؛ بلکه با سوژۀ متن‌محور/ ناسوژه سرو کار داریم.
The present research examines physical metamorphosis, how the subject transforms from “body” to “heterobody”. It also examines the situation in which the system of meaning is produced by accident in the novel “The Clown and the Other Insects” based on physical stylistics. It is hypothesized that the principal factor for the physical metamorphosis of a subject in the process of transformation from “body” to “heterobody” is the episodic, elusive and paranoid existence of the subject which results in varieties of states for the subject in discourse from subject to quasi-subject and finally to the No-Subject. The main reason for the physical metamorphosis of the subject is the realization of self “I”. Afghan fiction has metamorphosed since the 1380s, so one can straightforwardly find traces of the metamorphosis in all domains such as discourse, narrative and semantic systems. The novel The Clown and the Other Insects manifests the characteristics of this situation. From the semiotics perspective, the discursive state is transgressed from the closed structural subject by the act and movement of post-modernist subject for the realization of self and other. It is metamorphosed into the other via the consciousness process. It then starts to realize oneself “ego” by distancing from self “I”. The result indicated that, through transgression from self to other, the body is metamorphosed, which has enabled the subject to realize oneself “ego” Here, we are dealing with text-based/non-subject, which is interconnected and produced synchronously with the text through a collection of contradictory and unrealistic illusions.
(
, 
, 
)
