برنامه ریزی راهبردی مدیریت یکپارچه شهری در کلان شهرهای ایران (مطالعه موردی: کلانشهر تهران) مقاله

مدیریت یکپارچه شهری، از جمله مهمترین و اساسی‌ترین مسائل قابل تامل و بررسی در عرصه‌ی مدیریت‌های کلان شهری به شمار می‌رود. علی‌رغم آنکه بیش از 100 سال از برخورداری شهر تهران از نظام مدیریت شهری به سبک مدرن می‌گذرد، اما به دلیل غلبه رویکرد تمرکزطلبانه دولت در اداره شهرها، شهرداری‌ها و شوراها همچنان از جهت وظیفه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری شهری از استقلال مناسبی برخوردار نیست. لذا توجه و تبیین این مسئله از مهمترین مسائلی به شمار می‌رود که با توجه به رشد و گسترش کالبدی – فضایی و جمعیتی و نیز تعدد و پیچیدگی مسائل و چالش‌های شهر تهران، ضروری می‌نماید. این نوشتار با هدف برنامه‌ریزی راهبردی مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تهران با قیاس تطبیقی و با تکیه بر مدل برنامه‌ریزی راهبردی Meta-SWOT انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نظر روش‌، توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف‌گذاری‌ کاربردی می‌باشد. روش جمع‌آوری داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و پیمایشی بوده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که در بین منابع و توانایی‌های داخلی عامل‌های اصلاح قوانین مدیریت شهری، یکپارچه نمودن همه بازیگران عرصه مدیریت شهری و مدیریت کلی گرا به شهر, بیشترین امتیاز را به خود اختصاص دادند. همچنین نتایج بررسی عوامل خارجی محیطی که نشان می‌دهد مولفه‌های ناشناخته ماندن نگرش یکپارچه در مدیریت شهری، عدم تفکیک رهبری سیاسی از مدیریت تخصصی و نبود یا ضعف ساز و کارهای تقویت ارتباطات سازمانی نشانگر میزان تاثیر عوامل کلان محیطی است. براساس بررسی‌های صورت گرفته مناطق شمالی کمترین و مناطق جنوبی کلانشهر تهران بیشترین میزان ناهماهنگی را دارند. بنابراین متناسب با رشد شهرنشینی در تهران فقدان شکل‌گیری مدیریت یکپارچه شهری بوجود آمده است. در نتیجه هماهنگی معقولی بین ساخت فضاها و کالبد شهر و محیط طبیعی و فیزیکی با وضع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی وجود ندارد

Urban integrated management is one of the most important and fundamental issues to consider and address in the area of metropolitan management. Despite the fact that more than 100 years of Tehran's urban modern-city management system, but due to the overwhelming focus of the government in the management of cities, municipalities and councils, they still do not have the necessary independence for their decision making and urban policy. Therefore, attention and explanation of this issue is one of the most important issues which is necessary considering the development of physical, spatial and demographic development, as well as the complexity and complexity of the problems and challenges of Tehran. This paper is aimed at strategic planning of integrated urban management in Tehran metropolitan area based on the strategic planning model of Meta-SWOT. The present study is descriptive-analytic, and in terms of target targeting. The data collection method has been a library and survey. The results of this study indicated that among the resources and internal capabilities of the modification of urban management laws, the integration of all actors in the field of urban management and general management in the city had the highest score. Also, the results of external environmental factors that indicate that the unidentified components of the integrated attitude in urban management, the lack of separation of political leadership from specialized management and the lack or weakness of the mechanisms for strengthening organizational communication indicates the impact of environmental factors. According to studies, the northern regions have the least and the southern regions of Tehran metropolis have the highest level of inconsistency. Therefore, in proportion to the growth of urbanization in Tehran, there is a lack of formation of integrated urban management. As a result, there is no reasonable coordination between the construction of spaces and the body of the city and the natural and physical environment with the social, economic and cultural situation.