چکیده:
در این مطالعه به بررسی انواع مدلهای مختلف تدریس پرداخته شده است. از گذشته دور تا به امروز شاهد تلاش تمام تمدنها برای یافتن راههای خوب تدریس هستیم. بر اساس مطالعات انجام شده در دهد 90 و اوایل قرن 21 تمایل صاحبنظران الگوی تدریس، دال بر طبقهبندی کردن الگوهاست. الگوهای تدریس در واقع الگوهای یادگیریاند و ما به عنوان معلمها در حالی که به دانشآموزان خود اطلاعات میدهیم نحوه یادگیری درست را نیز به آنها میآموزیم. نحوه تدریس اثر بسیار بر روی توانایی دانشآموزان دارد. معلمان موفق ارائهدهنده صرف اطلاعات نیستند بلکه آنها دانشآموزان خود را به انجام تکالیف سالم اجتماعی وادار کرده به آنها نحوه استفادهی موثر از آنها را یاد میدهند. الگوهای موفق میتواند به معلمان برای کاربرد معینی در تدریس کمک کرده و اثربخشی و کارایی را افزایش دهد. اما ذکر این نکته ضروری است که تلفیق و به کارگیری ترکیبی آنها نیز امکانپذیر است و این امر مستلزم خلاقیت، تجربه و مهارت علمی است. الگوهای تدریس ابزار مهمی برای گشودن راه سازماندهی آموزش و پرورش در جهت استفاده از انواع هوش و افزایش یادگیری است. الگوهای تدریس مشارکتی رویکرد آموزشی مناسب برای استفاده از مسئلهگشایی و تفکر و تحقیق با توجه به برنامه، اهداف و امکانات دراختیار میگذارد. الگوهای تدریس مشارکتی به لحاظ ساختاری زیرمجموعه خانواده الگوهای اجتماعی و برای آموزش همکاری است. در الگوهای تدریس مشارکتی دانشآموزان نقش اساسی برعهده دارند. الگوهای گوناگونی در یادگیری مشارکتی معرفی شدهاند که الگوی جیگساو یکی از مهمترین آنها تلقی میشود. در آن دانشآموزان به منظور دستیابی به یک هدف مشخص و برای اجرای کامل وظیفه محوله با یکدیگر همکاری میکنند.