چکیده:
فساد به عنوان یکی از اصلی ترین تهدیداتِ امنیت و رفاه کشورها، سالهاست که توجه اندیشمندان و سیاستگذاران را به خود جلب کرده است. جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست، بویژه که طی سالهای اخیر این پدیده به یکی از اصلی ترین تهدیدات کشور تبدیل شده است. در این میان، فساد سیاسی به عنوان حساسیت برانگیزترین نوع فساد در ایران ضمن متاثر ساختن امنیت در ابعاد مختلف و کاهش اعتمادعمومی، با این واقعیت ترکیب شده که اغلب تاثیر آن به خوبی درک نمیشود. در نتیجه فساد سیاسی در ایران بیش از آن که نیازمند قوانین و نهادهای جدیدی برای مبارزه باشد، به ریشه یابی دلایل بقاء و ناکامی مبارزه با آن نیاز دارد. هدف این پژوهش ضمن بررسی علت این ناکامی مبارزه با فساد سیاسی، ارائه ی یک الگو به عنوان راهبردی برای موفقیت مبارزه با فساد است. لذا سوال محوری این پژوهش آن است که؛ چه عواملی در ایران منجر به ناکارآمدی مبارزه با فساد سیاسی شده و راهبرد موفقیت آمیز برای این مبارزه چیست؟. یافته های پژوهش برمبنای روش توصیفی - تحلیلی حاکی از آن است که تلقی فساد سیاسی به مسالهای عادی و فاقد تهدید وجودی منجر به ناکارآمدی رویکردهای مبارزه با آن شده و لذا امنیتی ساختن راه موثر و واقعی موفقیت مبارزه با آن است.
Corruption, as one of the main threats to the security and prosperity of countries, has attracted the attention of thinkers and policy makers for years. The Islamic Republic of Iran is not an exception to this rule, especially since this phenomenon has become one of the main threats to the country in recent years. Political corruption, as the most sensitive type of corruption in Iran, while affecting security in various dimensions and reducing public trust, is combined with the fact that its impact is often not well understood. As a result, political corruption in Iran needs more than new laws and institutions to fight it, it needs to find the root of the reasons for survival and failure to fight it. The purpose of this research is to present a model as a strategy for the success of the fight against corruption while investigating the cause of this failure in the fight against political corruption. Therefore, the central question of this research is; What factors in Iran have led to the ineffectiveness of the fight against political corruption, and what is the successful strategy for this fight? The findings of the research based on the descriptive-analytical method indicate that considering political corruption as a normal problem without an existential threat has led to the ineffectiveness of the approaches to combat it, and therefore securitization is the effective and real way to successfully combat it.
(
, 
, 
)
