چکیده:
هدف و زمینه: امروزه جهت ترمیم و پزشکی بازساختی بسیاری از ارگان‌ها، از بافت‌های سلول‌زدایی شده‌ی حیوانات یا جسد استفاده می‌شود. از مسائل مهم در کاربرد این بافت‌ها، مشروعیت پیوند آنها به انسان می‌باشد. این موضوع از عناوین ثانویه و موضوعات مستحدثه است که می‌تواند بر بسیاری از فعالیت‌های نوظهور در مهندسی بافت موثر واقع گردد. پیرامون حکم شرعی استفاده از بافت‌های سلول‌زدایی شده برخی از حیوانات (خواه حلال گوشت و یا حرام گوشت) و بایدها و نبایدهای فقهی آن اثر مستقلی انجام نشده و اثر حاضر درصدد است تا از نظر نصوص دینی و منابع فقهی، اسلامی این مسئله را مورد مداقه قرار دهد. مواد و روش‌ها: این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه‌ای و مرور مقالات و کتب معتبر علمی و اسلامی صورت پذیرفته است تا بتوان دیدگاه‌های فقهی و شرعی معتبر در خصوص بافت‌های سلول‌زدایی شده از منابع حیوانی و جسد انسانی در ترمیم بافت استخراج و جمع بندی نمود. یافته ها: یافته‌ها حاصل از این اثر نشان می‌دهد که در جواز استفاده و بکارگیری بافت‌های سلول‌زدایی شده؛ منع شرعی وجود ندارد و از آنجایی که ادله و قواعدی مانند؛ اضطرار، لاحرج، اباحه و برائت وهمچنین ادله عقلی کافی بر استفاده از این نوع بافت‌ها جهت تسریع در بهبود بیماری‌های قلبی-عروقی، پوستی، ارتوپدی و.... می‌تواند راهگشای محققان، پژوهشگران و فعالان حوزه درمان باشد. نتیجه گیری: در درمان و مراحل وابسته به آن؛ چنانچه دارو و یا روش حلال وجود نداشته باشد و یا شیوه حلال اثربخشی لازم را نداشته باشد؛ به منظور جلوگیری از هرگونه ضرر غیر قابل جبران؛ می‌توان درمان به حرام را جایگزین حلال نمود. بافت‌های سلول‌زدایی شده چنان چه حتی از حیوانات حرام گوشت باشند زیر به دلیل اضطرار در قواعدی که در متن به آنان اشاره شد می‌تواند در درمان مورد استفاده قرار گیرد و از نظر شرعی استعمال آن بلامانع است.
Purpose and context: Nowadays, decellularized tissues of animals or corpses are used for the repair and regenerative medicine of many organs. One of the important issues in the use of these tissues is the legitimacy of their connection to humans. This topic is derived from secondary topics and topics that can affect many emerging activities in tissue engineering. No independent work has been done on the Sharia ruling of using decellularized tissues of some animals (whether it is halal meat or forbidden meat) and its jurisprudential dos and don'ts.
Materials and Methods: This research was carried out with a descriptive-analytical method and by using library tools and review of valid scientific and Islamic articles and books in order to obtain valid jurisprudential and Shariah views regarding decellularized tissues from animal sources and Human corpse was extracted and summarized in tissue repair.
Findings: The findings of this work show that in the license to use decellularized tissues; There is no Sharia prohibition and since evidence and rules such as; Urgency, embarrassment, shame and innocence, as well as sufficient rational evidence for the use of these types of tissues to speed up the recovery of cardiovascular, skin, orthopedic, etc. diseases, can open the way for researchers, researchers and activists in the field of treatment.
Conclusion: in the treatment and related stages; If there is no medicine or halal method, or if the halal method does not have the necessary effectiveness; In order to avoid any irreparable loss; Haram treatment can be replaced with halal treatment. Decellularized tissues, even if they are from forbidden meat animals, can be used in treatment due to the urgency of the rules mentioned in the text, and from the point of view of Shari'ah, its use is unimpeded.
(
, 
, 
)
