چکیده:
جامعه برای رسیدن به توسعه، نیازمند تحقق عدالت اجتماعی است و این امر در سایه توانمندسازی زنان ممکن خواهد بود. پژوهش کیفی حاضر با هدف ارایه الگویی برای توانمندسازی زنان روستایی شهرستان کرمانشاه انجام شد. جامعه مورد مطالعه صاحب نظران و کارشناسان امور زنان روستایی و همچنین مطلعان کلیدی بودند که با روش نمونه گیری هدفمند متوالی و تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از 16 مصاحبه نیمه ساختارمند انجام شد و داده ها با استفاده از تحلیل محتوای جهت دار تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد اولویت نداشتن زنان در برنامه‌های توسعه، فراهم نبودن فضای کسب و کار برای زنان روستایی، کمرنگ شدن فرهنگ کار و مشارکت در روستاها و شرایط خاص زنان روستایی از جمله عواملی هستند که برنامه های توانمندسازی را محدود می کنند. براساس یافته ها، اهداف مدل مطلوب توانمندسازی باید شامل تحول در نگرش ها و عقاید زنان، توجه به ابعاد مختلف توانمندی، افزایش نقش عاملیت در توانمندی و بهبود ساختار فرصت باشد، برای توانمندسازی زنان اقداماتی شامل شناسایی وضعیت موجود، آموزش هدفمند و مستمر، تحول در اقدامات حمایتی، بازآفرینی ساختار برنامه ریزی، افزایش نقش آفرینان و پشتیبانان ضروری تشخیص داده شد که به این ترتیب پیامدهایی شامل بازآفرینی نقش ها و تعیین مسئولیت ها، ارتقاء جایگاه اجتماعی و اقتصادی زنان روستایی در جامعه و دگرگونی در طراحی و تدوین برنامه‌های توانمندسازی را در پی خواهد داشت. نتایج این مطالعه می تواند برای برنامه ریزی جهت ارتقاء وضعیت اقتصادی اجتماعی زنان روستایی مورد استفاده برنامه ریزان توسعه قرار گیرد.
Society needs social justice to achieve development, and this will be possible through the empowerment of women. The present qualitative research was conducted with the aim of designing a model for empowerment of rural women in Kermanshah City.The study population was experts in women's affairs in different departments as well as key informants who were selected by sequential sampling method and snowball technique. Data were collected using 16 in-depth and semi-structured interviews, and data were analyzed using directional content analysis. Findings showed that lack of priority for women in development and empowerment programs, lack of business conditions for rural women, diminishing work culture and participation in rural areas, and special conditions of rural women are among the factors that limit empowerment programs. Based on the findings, the goals of the optimal empowerment model should include: changes in women's attitudes and beliefs, attention to different dimensions of empowerment, increasing the role of agency in empowerment and improving the opportunity.To empowerment of women, actions such as identifying the current situation, targeted and continuous training, transformation in support actions, recreating the planning structure, increasing the role of actors and supporters in empowerment programs are essential. The consequences of women's empowerment programs are the re-creation of roles and responsibilities, the promotion of the social and economic status of rural women in society, and the transformation in the design and development of empowerment programs. The results of this study can be used by planners for planning to improve the status of women in rural communities.
(
, 
, 
)
