چکیده:
در فقه امامیه، اقامه نماز در برخی از مکانها دارای احکام خاصی است و در برخی از حالات، حکم آن،
هم از جهت وضعی (صحت یا بطلان) و هم از جهت تکلیفی (حرمت یا جواز) مورد اختلاف فقها قرار
گرفته است. علت این اختلاف فتوا، اختلاف برداشت فقها از روایات است، که با دقت در مضمون
مهمترین این روایات مشخص میشود. در همین راستا از جمله مواردی که در آن فقها بر کراهت داشتن
نماز تاکید دارند نماز روبروی درب باز است که از آن با عنوان نماز برابر باب مفتوح یاد میکنند. در این
پژوهش قصد داریم با روش تحلیلی- توصیفی احکام فقهای اعم از متاخر و متقدم را پیرامون این موضوع
بررسی نماییم.