چکیده:
از منظر ابوالحسن عامری، غایت زندگی بشر، دستیابی به سعادت، یعنی خیر اعلی و فضیلت و در نهایت، به فعلیت در آمدن قوه نطق اوست. تنها راه دستیابی به سعادت هم، تمسک به سنّت به معنای قوانین فردی، خانوادگی، اجتماعی و حکومتی است. به این منظور، وظیفه حاکمیت آن است که با جاری ساختن قانون در سطح اجتماع و سوق مردم به سوی تطابق رفتارهایشان با این مقررات، زمینه رشد و تعالی بشر و دستیابی به سعادت مادی و سعادت عقلی ایشان، و در نهایت، کسب خیر اعلی فراهم شود. در این مقاله، ثابت شده که در نگاه مرحوم عامری، قوانین کلی توسط ناموس اعم، یعنی خداوند متعال جعل می‌شود و قوانین جزیی را حاکم فاضل عادل از این قواعد کلی و در طول اراده شارع استنباط می‌کند. همچنین، مناط اصلی جعل قوانین، طبیعت اشیاست و اصل اوّلی، بر آن است که قانون هر چیزی، منطبق با طبیعت آن شیء وضع شود؛ هرچند ممکن است در مواردی به دلیل تزاحم ملاکات، این اصل اوّلی بر هم بخورد. علاوه بر این، از منظر محقق عامری، قانون دارای چهار ویژگی اصلی: قابل پیش‌بینی بودن، ضمانت اجرا داشتن، واحد بودن و حاکم بودن بر همگان، از جمله شخص حاکم است.
Abolhasan Ameri believes the goal of human life is to achieve happiness, which is the highest good and virtue, and ultimately the actualization of human’s faculty of rationality (speech) The only way to achieve happiness is to adhere to tradition, i.e. the personal, family, social and governmental rules. The government’s duty, in this regard, is to provide the situation for the growth and excellence of human beings, and to help them achieve their material and intellectual happiness, and ultimately to achieve the highest good, by carrying out the law in the community and impelling people to respect these regulations. Ameri believes, as I have proved in this article, the general honor, i.e. the Almighty God, legislates the general laws; and the just erudite ruler deduces the particular laws from these general rules, such that it is along God’s will. In addition, the main criterion, which should be regarded for the legislation of rules, is the nature of the rule’s subject, and the primary principle is to legislate a law in accordance with the nature of its subject, although this principle may be violated in cases where different criteria are in conflict. In addition, Ameri believes a law has four main characteristics: predictability, guarantee of implementation, being unique and dominant over everyone, including the ruler.
(
, 
, 
)
