چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی فلسفی غایتمندی و دلیل‌محوری در کنش‌های دارای پیامدهای حقوقی در پرتو یافته‌های نوین علوم عصب‌پژوهی، اقتصاد رفتاری و فلسفه ذهن معاصر است. برای شناسایی این مبانی ابتدا به واکاوی مفهوم غایت، حیث التفاتی و دلیل‌محوری در رفتار انسانی از چشم‌انداز فیلسوفان (از یونان باستان تاکنون) و عصب‌پژوهان معاصر پرداخته شد. سپس جایگاه غایتمندی و دلیل‌محوری در رفتارهای دارای پیامدهای حقوقی مورد بررسی قرار گرفت. سوال اصلی پژوهش این است که آیا انسان همه کنش‌های ارادی خود (با تاکید بر کنش‌های حقوقی) را به نحو غایتمندانه و دلیل‌محور انجام می‌دهد یا خیر؟ فرضیه اصلی این پژوهش این است که کنش‌های ارادی انسان (ازجمله کنش‌های حقوقی)، به نحو عقلانی، جهت‌مندانه و به دلیل تحقق امری مورد قصد، صورت می‌گیرد. یافته‌های حاصل از تحقیق در مقام ردّ این فرضیه، حاکی از آن است که بسیاری از کنش‌های ارادی انسان (ازجمله برخی از کنش‌های دارای پیامد حقوقی) به نحو عاطفی، با عقلانیت محدود و تاثیر محرک‌های محیطی است. بر همین اساس، نمی‌توان آن را با الگوی انسان معقول (دارای عقلانیت کامل)، در حقوق مورد قضاوت قرار داد. پیشنهاد پژوهش اتخاذ رویکردی است که در آن علاوه‌بر جنبه‌های عقلانی و غایت‌گرایانه، به عقلانیت محدود انسان در محاسبه و تحلیل موقعیت‌ها، جنبه‌های عاطفی و سیستم عصبی، و تاثیر محرک‌های محیطی در گزینش تصمیم، توجه نموده و انسان را در همه موقعیت‌ها با استاندارد ایده‌آل متکی بر عقلانیت کامل، مورد داوری قرار ندهد. به ویژه در رویدادهای ناگهانی و فاقد زمان کافی که برای انسان امکان پردازش و محاسبه دقیق و کامل عقلانی انواع احتمالات و پیامدهای آنها و مراجعه به دلایل (باورها و ترجیحات) و معلومات خود، جهت گزینش رفتار مناسب وجود ندارد.
The aim of the present research is to investigate the philosophical foundations of purposefulness and reason-oriented actions with legal consequences in the light of new findings of neuroscience, behavioral economics and contemporary philosophy of mind. In aim to identify these foundations, firstly, the concept of ultimate reason-oriented purpose in human behavior was analyzed from the perspective of philosophers (from ancient Greece till now) and contemporary neuroscientists. Then, the position of purposefulness and reason-oriented behavior with legal consequences has been investigated. The main question of the research is whether or not a human being performs all his voluntary actions (with an emphasis on legal actions) in a purposeful and reason-oriented way? The main hypothesis of the research is that human voluntary actions, including legal actions, are rationally oriented and due to the realization of a purpose. The findings of the research in the position of rejecting such hypothesis indicate that many voluntary human actions, including some actions with legal consequences, are emotional with limited rationality and the influence of environmental stimuli. Accordingly, there would not be judged by the example of a reasonable person with complete rationality in view law. The proposal of the research is to adopt an approach in which, besides the rational and ultimateistic aspects, the limited rationality of man in calculating and analyzing situations the emotional aspects and the nervous system, and the influence of environmental stimuli in the choice of decision, be paved and human beings never be judges through relying on rationality in all situations with an ideal standard. Especially in sudden events and lacking enough time that it is not possible for humans to process accurately and completely rational in calculating all kinds of possibilities and their consequences and referring to the reasons of their beliefs, preferences and information to choose the appropriate behavior.
(
, 
, 
)
