چکیده:
پیشرفت تحصیلی به عنوان یکی از ابعاد پیشرفت در نظام آموزش و پرورش و توجه بسیاری از روانشناسان و مربیان را به خود جلب نموده است، این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. در این پژوهش، با استفاده از نمونهگیری تصادفی، نمونه مورد نظر را انتخاب کرده و پرسشنامهها را در اختیار دانش آموزان قرار داده و متغیرهای تاثیرگذار شادکامی و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی را مورد ارزیابی قرار میدهیم. نتایج نشان داد که بین عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به یافتههای پژوهش آموزش مهارت- های اجتماع ی، در برنامههای آموزش ضمن خدمت برای مشاوران و معلمان و نیز در برنامههای دانش افزایی مادران و پدران در نظر گرفته شود تا آنان بتوانند در سازگار ساختن دانش آموزان و بالا بردن عملکرد تحصیلی آنان نقش لازم را ایفا کنند.