چکیده:
از ویژگیهای نظام مردمسالاری دینی برخورداری همه افراد جامعه. اعم از مسلمان و غیر مسلمان از حقوق و امتیازات قانونی برابر؛ از قبیل حق آزادی, حق انتخاب, دارا بودن کرامت اتسانی, حق مشارکت در آمور سیاسی, اجتماغی و اقتضادی, بکسان بودن در پرایر قانون و حق اعتراض و دادخواهی است. اصطلاح اقلیتها غالبا با ویژگیها و تعاریف مختلفی همراه است. اقلیتهای مذهبی در یک معنای عام شامل تمامی کسانی میشود که دینی غیر اسلام را برگزیدهاند و در معنای خاص شامل کسانی میشود که مذهبی غیسر از تشیع را انتخاب کرده باشند. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و در پاسخ به سوالاتی از قبیل این که حقوق اقلیتهای دینی در نظام مردمسالاری دینی چیست و آن حقوق چه مبنای فقهی و حقوقی دارند. انجام شده است. یافتههای این پژوهش در قوانین موضوعه ایران بیانگر آن است که بر اساس ماهیت حکومت اسلامی که بر پایهی مشروعیت دینی و مشارکت مردمی یا همان مردمسالاری دینی شکل گرفته, حقوق اقلیتهای دینی و مذهبی در عرصههای مختلف فردی و اجتماعی؛ از جمله انتخاب نماینده, تشکیل انجمن و آزادی عقیده در حوزه سیاسی, آزادی انجام مراسم دینی در حوزه دین و مذهب, اجرای مقررات مذهبی خویش در احوال شخصیه و حق تابعیت در حوزه حقوق مدنی, حق دادخواهی و تساوی در برابر قانون در حوزهی حقوق جزایی مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است.