چکیده:
هدف: هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر فلوکستین و کلومی پرامین بر قندخون، تریگلیسرید، کلسترول، آزمون های عملکرد کبدی و وزن، در کودکان و نوجوانان مبتلا به وسواس فکری و عملی بوده است.
روش: 30 بیمار مبتلا به وسواس فکری و عملی 17-7 ساله که به درمانگاه بیمارستان روزبه مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. برای تشخیص، مصاحبه بالینی بر پایه ملاک های تشخیصی DSM-IV، پرسشنامه وسواس مادزلی و ییلبراون به کار برده شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری جای داده شدند. آزمایش های لازم برای تعیین سطح پایه قندخون ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول و آزمون های عملکرد کبدی توسط آزمایشگاه و تعیین وزن افراد در دو گروه، پیش از شروع درمان و در هفتههای دوم، چهارم و هشتم انجام شد. پژوهش به صورت دو سر کور به اجرا درآمد. گروه اول تحت درمان با فلوکستین با مقدار مصرف 20-10 میلیگرم روزانه در شروع درمان و افزایش آن به 60-20 میلیگرم روزانه در هفته دوم قرار گرفت. در گروه دوم کلومی پرامین، 25 میلی گرم روزانه، در شروع درمان و افزایش آن به 100-75 میلیگرم روزانه در هفته دوم به کار برده شد. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و آزمونt تحلیل شد.
یافته ها: این بررسی نشان داد که داروی فلوکستین به طور معنی داری باعث کاهش غلظت قند خون ناشتا، غلظت خونی کلسترول و تری گلیسیرید و هم چنین موجب افزایش غلظت کبدی ALP شده است. اما، کلومی پرامین سبب افزایش غلظت قند خون ناشتا، تری گلیسیرید و کلسترول شد؛ درحالی که تغییری در غلظت کبدی ALP به وجود نیاورد. فلوکستین و کلومی پرامین هر دو موجب افزایش غلظت کبدی SGOT و SGPT شده اند. مصرف داروی فلوکستین پس از هشت هفته سبب کاهش محسوس وزن نشد در حالی که کلومی پرامین موجب افزایش محسوسی در وزن پس از هشت هفته شد.
نتیجه: به نظر میرسد، فلوکستین در درمان وسواس فکری و عملی بیماران وسواسی که دچار دیابت و یا بیماری های قلبی و عروقی نیز هستند و از چاقی هم رنج میبرند، داروی مناسبتری باشد.