چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی در کاهش رفتارهای پر خطر نوجوانان شهر کرمان در سال 1400ـ1399 است. جامعۀ آماری این تحقیق نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر کرمان بودند که تعداد آنها 43 نفر است که با استفاده از روش نمونهگیری همهشماری با روش تحقیق نیمهتجربی مورد آزمون قرار گرفتند. تمام آزمودنیها با استفاده از پرسشنامۀ رفتارهای پر خطر مورد پیش آزمون قرار گرفت و بعد از آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی به گروه آزمایش که شامل 22 نفر بودند، پسآزمون انجام شد. با استفاده از شاخص مانکوا در نرم افزار اس پی اس اس 21 به تجزیه و تحلیل دادهها پرداخته شد. نتایج آزمون فرضیات نشان داد آموزش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی بر کاهش رفتارهای خشونتآمیز نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر کرمان مؤثر بوده، یعنی نسبت F با اطمینان 95 درصد برابر با 25/9 بوده است.
The purpose of this study was to investigate the effect of social and communication skills training in reducing high-risk behaviors of adolescents in Kerman in 2020-2021. The statistical population of this study was the adolescents of Kerman reformatory school, whose number is 43 people who were tested using quantitative sampling method with quasi-experimental research method. All subjects were pre-tested using the high-risk behaviors questionnaire and after teaching social and communication skills to the experimental group, which consisted of 22 people, the post-test was performed. Data were analyzed using MANCOVA index in SPSS 21 software. The results of the hypothesis test showed that social and communication skills training was effective in reducing violent behaviors of adolescents in Kerman reformatory school. This means that the F-ratio was 9.25 with 95% confidence.
خلاصه ماشینی:
آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي مؤثر بر کاهش رفتارهاي پرخطر نوجوانان (مطالعه مورد: نوجوانان کانون اصلاح و تربيت شهر کرمان ) ندا فدايي ، دکتر غلامرضا جعفرينيا دکتر مولود کيخسرواني تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٣/١٠ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٠٦/٢٣ چکيده هدف از انجام اين پژوهش ، بررسي تأثير آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي در کاهش رفتارهـاي پـر خطر نوجوانان شهر کرمان در سال ١٤٠٠ـ١٣٩٩ است .
تمام آزمودنيها با استفاده از پرسشنامۀ رفتارهاي پر خطر مورد پيش آزمون قرار گرفت و بعد از آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي به گروه آزمايش که شامل ٢٢ نفر بودند، پس آزمون انجام شد.
نتايج آزمون فرضيات نشان داد آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي بر کاهش رفتارهاي خشـونت آميـز نوجوانـان کانون اصلاح و تربيت شهر کرمان مؤثر بوده ، يعني نسبت F با اطمينان ٩٥ درصد برابر با ٩/٢٥ بوده است .
امـا بـين سـن ، تحصيلات و رفتارهاي پر خطر رابطه معناداري مشاهده نشد و معادله رگرسيوني مربـوط بـه تحليـل چند متغيره و متغيرهاي مستقل براي پيش بيني متغير وابسـته رفتارهـاي پرخطـر نيـز نشـان داد کـه در مجموع ، چهار متغير تعهد به هنجارها، جنس (مرد)، باور به اصول اخلاقي و مهارت هـاي اجتمـاعي توانسته اند ٤٣ درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين کنند (احمدي و معيني، ١٣٩٤).
جدول ١ و ٢ نشان ميدهند که آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي در کاهش رفتارهـاي پر خطر نوجوانان مؤثر بوده است .
هدف اصلي اين پژوهش ، آموزش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي به نوجوانان کانون اصلاح و تربيت با هدف کاهش رفتارهاي پر خطر بود.