چکیده:
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر در عدم پذیرش رژیم دارویی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا از دیدگاه پرستاران، بیماران و خانواده آنان انجام شد. مواد و روشکار: در این پژوهش توصیفی- مقایسهای 60 بیمار، 60 نفر از اعضای خانواده آنان و 33 پرستار بهروش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارگردآوری دادهها، پرسشنامهای بر پایه الگوی باور بهداشتی بود. تحلیل دادهها بهکمک روشهای آمار توصیفی، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و شفه انجام شد. یافتهها: این بررسی نشان داد که میانگین درک فردی از استعداد به بیماری، شدت بیماری و فواید رژیم دارویی در پرستاران بالاتر از بیماران و خانواده آنان و میانگین درک فردی از موانع پذیرش رژیم دارویی در خانواده بیماران بالاتر از بیماران و پرستاران میباشد. تفاوت معنیدار آماری در میانگین درک فردی از موارد یاد شده بین پرستاران و بیماران و بین بیماران و خانواده آنان وجود داشـت ولی بین پرستاران و خانواده بیماران این تفاوت معنیدار نبود. نتیجهگیری: درک بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا از شدت بیماری خود بر پذیرش رژیم دارویی تأثیر دارد.
خلاصه ماشینی:
"آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که میانگین درک فردی از موانع پذیرش رژیم دارویی در بیماران، از پرستاران و خانوادهها متفاوت است (001/0>p)؛ آزمون شفه نشان داد از یکسو بین بیماران و پرستاران و از سوی دیگر بین بیماران و خانوادهها تفاوت معنیدار وجود دارد (001/0>p)، ولی بین پرستاران و خانوادهها تفاوت معنیدار نیست.
1- Behbington 2- Colon3- Vieta 4- Buchanan5- Mulaik 6- Jami7- Pop همچنین میانگین درک فردی از فواید پذیرش رژیم دارویی در بیماران پایینتر از پرستاران و خانوادهها بود.
یافتههای این بررسی نشان داد که در بیشتر موارد بین دیدگاه پرستاران، بیماران و خانوادههای آنان در مورد عوامل مؤثر در عدم پذیرش رژیم دارویی بر اساس الگوی باور بهداشتی تفاوت وجود دارد که این امر نیاز به آموزش مددجویان و خانوادهها، برگزاری دورههای بازآموزی برای پرستاران و ارتقای کیفیت ارتباط میان درمانگران و بیماران و خانوادههای آنان را میرساند."