چکیده:
در جایی که اتانازی یا قتل از روی ترحم با رضایت و درخواست مجنی علیه صورت گیردء برخی به انتفای این مجازات نظر داده اند با این استدلال که قصاص حق مجنی علیه است یا در این مورد در امکان قصاص,شبهه هست. به نظر میرسد چنین آذنی بر مجازات تاثیری ندارد و ادله معتقدان به انتفای قصاص در مورد پادشده،قابل نقد است.قتل از روی ترحم دارای فرضهای گوناگونی است که احکام تکلیفی و وضعی متفاوتی بر آنها مترتب می شود. حکم تکلیفی در تمامی این فرضها با توجه به اطلاق ادله حرمت انتحار و قتل نفس حرمت است و تنها در زمانی که مقتول قبل از قتل دارای حیات مستقر نباشد مانند بیمار مبتلا به مرگ مغزی و قتل به سبب انجام ندادن کاری واقع شودء حکم حرمت قابل تردید و تامل است. حکم وضعی ضمان به دیه و قصاص برای قاتل نیز در برخی از فروع» مورد اختلاف فقیهان است. بنا بر دیدگاه انتفای قصاص, جایگزینی دیه نیز موافقان و مخالفانی دارد و در نهایت. با انتفای قصاص و دیه، تعزیر مرتکب نیز جای بحث است. علی هذا، رضایت در مرگ ترحمی و یا فعل ایجابی تاثیری در آثار و جواز آن ندارد و فقه اسلامی این امر را با هر عنوانی که همراه باشد حرام دانسته است.