چکیده:
آموزگارانی که از درجه بالایی احساس خودکارآمدی در توانایی در تدریس برخوردارند، فرصت های بیش تری را برای پیشرفت کردن دانش آموزان خود در سطح عالی فراهم می کنند. احساس کارایی در دانش آموزان نیز با انگیزش، میزان تلاش و استقامت در موقعیت کلاسی رابطه مثبت دارد. سنجش میزان پیشرفت تحصیلی و عوامل موثر بر آن از جمله مسایل عمده ای هستند که توجه محققان مختلف را به خود جلب کرده اند. این که چه عواملی بر پیشرفت تحصیلی تاثیر می گذارد یا سهم و مشارکت هر عامل چه اندازه است، همواره از حیطه های مورد علاقه ی پژوهشگران و روانشناسان تربیتی بوده است. در نظریههای موسوم به هدف نهایی، اعتقاد بر این است که پیشرفت تحصیلی موقعی بهدست میآید که افراد، به اهداف مبتنی بر ارزشها و نیازهای خود جامه عمل بپوشانند. افرادی که اهدافشان را مهمتر و احتمال موفقیت و رسیدن به آنها را بیشتر در نظر میگیرند، احساس پیشرفت تحصیلی و خوشبختی بیشتری خواهند کرد؛ در حالی که افراد دارای پیشرفت تحصیلی اندک، غرضورزی بیشتری در هدف هایشان احساس میکنند .