چکیده:
این مقاله با هدف ایجاد محیطهای یادگیری که نیازهای متنوع همه یادگیرندگان را برآورده میکند، به شیوهها و اصول تحولآفرینی میپردازد که زیربنای آموزش فراگیر هستند. آموزش فراگیر فقط در مورد دسترسی فیزیکی نیست، بلکه در مورد پرورش فرهنگ پذیرش، احترام و حمایت از هر فرد، صرف نظر از تواناییها، زمینهها یا تفاوتها است. این مطالعه طیفی از رویکردهای آموزش فراگیر را بررسی میکند، از جمله آموزش متمایز، طراحی جهانی برای یادگیری (UDL، مدلهای تدریس مشارکتی، فناوریهای کمکی، و استراتژیهای حمایت از رفتار مثبت. با پذیرش این رویکردها، مربیان میتوانند کلاسهای درس فراگیر ایجاد کنند که در آن به
هر دانش آموز ارزش داده میشود، حمایت میشود و فرصتهایی برای پیشرفت تحصیلی، اجتماعی و عاطفی فراهم میکند. علاوه بر این، این مقاله به بررسی مزایای آموزش فراگیر، مانند ارتقای همدلی و تفاهم، ایجاد حس جامعه و تعلق، و افزایش نتایج تحصیلی برای همه دانشآموزان میپردازد. همچنین به چالشها و باورهای غلط پیرامون آموزش فراگیر میپردازد و بر اهمیت توسعه حرفهای، حمایت و رویکرد کل مدرسه برای اجرای موفقیت آمیز شیوههای فراگیر تاکید میکند.