نقدی بر مقاله مهدویت و احیای دین معرفی و نقد

"راز آلود و اسرارآمیز و اسطوره‌ای بخوانیم؟ کسی که با عقل خود نمی‌تواند برخی از اصول و مطالب دین را دریابد، آیا می‌تواند آن‌ها را اسطوره بخواند؟ نکته ظریف و مهم در این مقوله، آن است که برخی برای فرار از پاره‌ای پیامدها، آرای خود را در باب دین و مقولات دینی، با عنوان «معرفت‌های درجه دوم» مطرح می‌کنند و خیال می‌کنند بدین‌وسیله می‌توانند آرا و اعتقادات قلبی خود را مخفی نگاه دارند، در حالی که صاحب‌نظران و ظریف‌اندیشان، در همین معرفت‌های به ظاهر درجه دوم، قضاوت‌هایی از سنخ معرفت‌های درجه اول می‌بینند و به خوبی درمی‌یابند که نویسنده ـ مثلا ـ به جای این‌که صریحا مقوله عاشورا یا مهدویت یا... 9. اگر ـ همان‌طور که نویسنده، مدعی است ـ «پیامبران نه از احکام فقهی شروع کردند و نه حتی از احکام اخلاقی»، پس چرا پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله که تاریخ زندگانی‌اش، به قول ایشان، از هر پیامبر دیگری روشن‌تر و مستندتر است، نخست از نماز و روزه آغاز کرد و نخستین اقدامش در مکه و مدینه، بنای مسجد و اقامه نماز بود؟ چه منافاتی وجود دارد که بگوییم: از سویی، هدف پیامبران، ایجاد تحول در جهان‌بینی و نحوه نگرش انسان‌ها نسبت به عالم و آدم بوده، و از سوی دیگر، عنایت فراوانی به ایدئولوژی و نحوه سلوک و رفتار فردی و اجتماعی آنان د اشته‌اند؟ مهدی موعود علیه‌السلام نیز که به راه انبیا می‌رود و کاری پیامبرانه خواهد کرد، هم به جهان‌بینی و فلسفه و عرفان کار دارد و هم به سیاست و فقه و اخلاق می‌پردازد."