بازشناسی رسم «ستی» در هند و بازتاب آن در متون ایرانی مقاله

ایران و هند دو همسایۀ دیرین با خاستگاه مشترک و سابقۀ تمدنی کهن هستند که قرن­ها در مجاورت هم زیسته­اند و بر هم اثر گذاشته­اند. این اثرگذاری در دوره­هایی پررنگ و در زمان‌هایی کم­رنگ بوده، اما می­توان ادعا کرد که هرگز بی­رنگ نشده است. رسم‌ستی(= ساتی) - که با معیارهای اخلاقی امروزی مغایر و با موازین ادیان ابراهیمی و زرتشتی ناسازگار است و طبعا برای ایرانیان پذیرفتنی نیست - از رسوم قدیمی هندوان است که سالیان درازی اجرا می­شده و امروزه ظاهرا متروک شده است؛ رسمی که مربوط به تقدس آتش، شکوه عشق، هندوییسم و نتیجۀ مردسالاری و زن­ستیزی هندی است. این پژوهش با بررسی کتاب­های هندی (مقدس و تاریخی) و تحقیقات مربوط به آن سرزمین و کنکاش در متون تاریخی ایران کوشیده ­است با بازشناسی ستی، علت و عناصر پدید آمدن یا چرایی و چگونگی­اش را توضیح دهد و حضورش در ادب، شعر و منظومه­های فارسی را بررسی و مطالعه کند