چکیده:
سرمایه گذاری در کیفیت نیروی انسانی موجب بارورشدن استعدادها و ارتقای مهارتها گردیده، ظرفیت و قابلیت تولیدی فرد را در جامعه افزون ساخته و از طرف دیگر، تشکیل سرمایه انسانی و تخصیص مطلوبتر آن امروزه به صورت عامل مهمی در رشد اقتصادی جوامع گوناگون قلمداد می شود. لذا ظهور کارکنان دارای مهارت های منابع انسانی و استقلال طلب و خودرهبر، رویکردهای توسعه فردی و سازمانی را طلب می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارت های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی درگیری شغلی و تعهد سازمانی در طول دورکاری در اداره ورزش و جوانان استان البرز انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی پیمایشی بود. این پژوهش بازه زمانی 4 ماهه و از مهرماه 1399 تا پایان اذرماه 1399 را در نظر گرفته است.تعداد کارکنان این اداره در استان 280 نفر بوده اند که بر اساس جدول مورگان 162 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه پوروانتو و همکاران) 2022 ( و اینام و همکاران) 2021 ( بود بود. smart pls و spss که روایی و پایایی آن تایید شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار که همه فرضیه ها تایید شد. یافته ها نشان داد که در این پژوهش خودرهبری بیشترین تاثیر را بر عملکرد کارکنان دارد. بنابراین توجه این اداره به ابعاد خودرهبری شامل خودهدفگذاری، خودتشویقی، خودتوبیخی، خودنگری و خوداقتدایی، سبب می شود کارکنان در چهار حوزه عملکرد یعنی انتخاب اهداف، تلاش و پشتکار، میزان بازبینی بادگیری و عملکرد کارآمد باشند. بنابراین استراتژی های اموزش و انگیزش نقش قابل توجهی در تشویق کارمندان به ابعاد خودرهبری دارد که پیشنهاد می شود مدیران برنامه های مستمری در جهت تدوین و اجرای این دو استراتژی داشته باشند.