صنعت فرهنگی و ظرفیت‌های اقتصاد دانش بنیان مقاله

: یکی از چالشهای پیش روی صنایع فرهنگی در کشور ما بکارگیری شیوه‌های سنتی بازار می باشد. منظور از بازار سنتی تکیه بر روشهای پیش از شکل‌گیری اقتصادهای دانش بنیان است. استفاده از فناوری‌های نوین یکی از مهمترین ابزاری است که در کشورهای توسعه یافته. دامنه نفوذ و رسوخ کالاهای فرهنگی و هنری را در لایه‌های مختلف جامعه گسترش داده و میزان مصرف کالاهای فرهنگی» هنری را به صورت محسوسی تحت تاثیر قرار داده است. اقتصاد کشور ما البته در آغاز این راه می‌باشد. اما در همین چندین سال اخیر در سراسر کشور تحرکات و اقداماتی سیاستگذارانه» قانونی و عملیاتی برای ترویج فضای فناورانه. حمایت از حقوق مالکیت مادی و معنوی مبدعین و مخترعین» تولید ثروت از طربق روش‌ها و فناوری‌های نوین و خلاقانه اشتغال زایی و... صورت گرفته است. در همین راستا شرایط جدید تحمیل شده بر بازار بدلیل استفاده از فناوری‌های نوین» تجربه‌های نسبتا موفق سیاستگذاری» مدیریت و قوانین ملی در زمینه اقتصاد دانش بنیان و بسیاری نکات دیگر ضرورت توجه مدیران و سیاستگذاران حوزه صنایع فرهنگی در کشور راء به روشهای بکارگرفته شده در تجاری سازی تحقیقات علمی و فناوری بیش از پیش یادآور می‌شود. ایجاد پیوند میان اقتصاد دانش بنیان و اقتصاد فرهنگ از طریق استفاده از ظرفیت‌های قانونی حوزه اقتصاد دانش بنیان» انطباق و بکارگیری روش های تسهیل تجاری سازی. رویکردی است که در صورت اعمال آن امکان تحول بازار صنایع فرهنگی را نیز فراهم می‌نماید. در این مقاله با بررسی موانع توسعه صنایع فرهنگی و نیز پتانسیل های اقتصاد دانش بنیان در کشورمان» پیشنهاداتی همچون توسعه کوریدورهایی مشابه کوریدورهای علم و فناوری (مراکز رشد فرهنگ و هنر» شرکت‌های دانش بنیان فرهنگی و هنری» مراکز نوآوری فرهنگی و هنری و...) برای بهره برداری صنایع فرهنگی از پتانسیل‌های اقتصاد دانش بنیان ارائه می‌گردد.