چکیده:
مدرسه به عنوان محل اصلی آموزش و پرورش، نقش بسیار مهمی در تربیت و پرورش دانشآموزان دارد اصلیترین نقش مدرسه در پرورش و تربیت دانشآموزان، آموزش مهارتهای اساسی مانند خواندن، نوشتن، حساب کردن و علوم است. این مهارتها، اساسیترین ابزارهایی هستند که دانشآموزان برای فعالیت در جامعه نیاز دارند. همچنین، مدرسه باید برای دانشآموزان، فرصتهایی برای یادگیری مهارتهای مدیریت زمان، مهارتهای مطالعه و یادگیری خودمحور، و مهارتهای ارتباطی فراهم کند. پژوهشهای بسیاری نشان دادهاند که آنچه والدین در تعامل خود با کودکان در خانه انجام میدهند عامل اصلی تعیینکننده تواناییهای کلامی و پیشرفت درسی است نه سطح درآمد والدین یا میزان تحصیلات یا سایر خصوصیتهای مربوط به پایگاه اجتماعی آنان. والدینی میتوانند بهترین و موثرترین سطح تعامل را با فرزندان داشته باشند که از سطح فکری ـ و نه فقط سطح تحصیلات ـ بالاتری برخوردار باشند. بنابراین نقش پدر و مادر در افت و یا ارتقای سطح فکری و فرهنگی خانواده بسیار مهم است.