چکیده:
وضعیت اقلیمی فلات ایران به گون های است که به دلیل کمبود آب و بار شهای نامناسب، اغلب با خشکسال یهایی روبه رو بوده که نمونه هایی از آنها در دوره های پیش و پس از اسلام در کتا بهای تاریخی ثبت شده است. مردم قحط یزده در مواجهه با این پدیده طبیعی و برای جلب رضایت ایزدان و موکلان باران، به برگزاری انواع آداب و مناسک بارا نخواهی روی آورد هاند. یکی از این آیی نها، است که در محدود های از استا نهای کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان مرسوم » گاوربایی « مراسم بوده، است و در آن ب نمایه های اساطیری کهن را م یتوان تشخیص داد و تحلیل کرد. در این مقاله که به دو شیوه میدانی و اسنادی کتابخان های انجام گرفته، ضمن توصیف روایت دقیق مراسم گاروانکی از شیرخان بخش دینه در شهرستان صحنه استان کرمانشاه، نا مشناسی، زمان برگزاری، آخرین تاریخ برگزاری این رسم بررسی شده اس ت . همچنین نقش عوامل دخیل در این مراسم )زنان، گاو، شیر گاو سفیران ری شسفید( به لحاظ نمادشناسی و ب نمای ههای اسطور های تحلیل شده است. نتیجه این پژوهش نشان م یده د آیین گاوربایی که از گون ههای مختلف بارا نخواهی اس ت ، نا مهای مختلفی دارد همچون گاروانکی، گ اربا، گاب روا، گورواقنی و جنگ باران. این رسم که با محوریت زنان برگزار م یشود به هنگام به تعویق افتادن باران انجام م یگیرد. بر اساس اسناد فرهنگیاران آخرین گزارش برگزاری این مراسم به سال 1319 برم یگردد. به لحاظ اسطور هشناسی دلیل ربودن گاو به دست مهر، قدرت گاو در آفرینندگی و باروری زمین عنوان شده است. همچنین زنان حاضر در ستیز، نماد اپوش و تیشتر، شیر گاو نماد باران، و ری شسفیدان و مردان معتمد )بازپ سگیرندگان گا و ( سفیران پیمان صلح )مهر( به شمار م یآیند. در یک کلام م یتوان عنوان کر د اسطور ههای کهن، خود را به صورت نمادین در آیینها و مراسم از جمله گاوربایی بازم ینمایند .